beyin yardımıyla iş yapabilme becerisidir. zekanın az çok olmasından ziyade, zeka türleri önemlidir. halk diliyle, herkesin kafası farklı farklı şeylere çalışır.
bir yazarın, kavramların kapsamlarıyla imtihanı olmuştur. zeka, evrimsel süreçte hayatta kalabilme mefhumu için "zeka" idi en başta. Sonra can sıkıntısından** doğan sanat ve bilim*, entelektüeliteyi, o da bambaşka bir zeka tanımını beraberinde getirdi. insan, sosyal bir hayvan olarak, kategorilere ayırmak zorunda kaldı zekasını. Ancak tüm bu zekaların bir ortak özelliği var: işe yarıyorlar. Pragmatizm paradigması, burada bakış açımızı şekillendiren paradigma olmak zorunda.
"Neydik biz, doğanın efendisi mi? insan denince en zeki tür mü gelmeliydi aklımıza ve yalnızca sistemli düşünebilme yetisi, doğaya zulmetme hakkını veriyor muydu bir canlıya? Evet, düşünsel kapasitemiz daha fazlaydı diğer hayvanlardan. O kadar ki; onların yaşam alanlarını işgal edebilir, bizimle aynı ortamı paylaşmak istedikleri takdirde onları katledebilirdik gözümüzü kırpmadan. Ölüleri üstüne şehirler kurar, sokaklarımızda gezinen başka türleri eğlence aracı yapardık. Yetmezdi betonlarımız: Ormanları, denizleri, ovaları kuşatır içimizden geldiğince sömürürdük oraları da. Zevkimiz uğruna zenginler yaratırdık ve tabi var olabilmeleri için yoksullar. Sorun yoktu, kaderdi ne de olsa fakir doğmak. Sonra işler değişir, zenginlerin zevki için yaşar, öldürür, ölürdük. Özellikle öldürmenin sınırı yoktu zira onlara insan cesedi de yetmiyordu. Egoları tatmin nedir bilmiyordu: Madenlerden mücevherler, ağaçlardan koca köşkler, hayvanlardan kanlı kürkler elde ederdik onlara vermek amacıyla. Her şeyi mahveder, yine de suçluluk hissetmezdik tepedekilerin gazıyla. Dedik ya fazla zekiydik biz, ya da fazlaydı bize bu zeka "
kadınlar için en seksi şey. bizim için kutsal üçlü* neyse kadınlar için zeka, güç, özgüven aynı şeydir. erkeğin tipi mi? bizim için kadında zeka neyse o.
eser yaratma becerisidir. az gelişmiş ülkelerde ise, zeka kurnazlık ve çakallık sanılır. zeka böyle bir şey değil. kurnaz ve çakallar, eser meydana getiren adamdan nefret ederler. binbir emekle ve muhtemelen anlamayacağın bir şey ortaya koyacağım, sen de türlü çakallıklarla bana zarar vereceksin. sonra ben aptal olacağım. zeka anlar, anladığını bir esere dönüştürür.
insanlarla hayvanları ayıran en büyük şeydir. evrim teorisinin çürüdüğü noktadır. maymuda olmayan zeka insana geçerken nasıl varolmuş mesela ? bunun gibi.
