gerektiğinde, sağlık ve sosyal tatmin açısından önemli olandır.
bence bu noktada insanları ikiye ayırmak mümkün; birincisi zaten kilolu olanlar, ikincisi sonradan kilolu olanlar. birçok kişiye göre sonradan kiloluların işi,zaten kilolu olanlara göre daha kolay sanılırken, bence durum her iki grup için de eşit. işin önemli olan kısmı, tabi ki, ideal kiloda olmak ve o kiloda kalmak. bu da ancak iyi bir diyet ve sağlam bir spor programıyla mümkün.
hayatı boyunca ideal kilosunun bir miktar üstünde olan, bir dönem (bazı rahatsızlıklar sebebiyle) ideal kilosunun çok altına düşen, şu anda da (geçmişte kalmış bazı tedavi yöntemleri dolayısıyla) ideal kilosunun çokça üzerinde olan bir insan olarak bu başlığı bir süreliğine işgal edeceğim.
en kolay, en pratik ve sağlıklı kilo verme şeklinin kalori hesabı ile beslenmek ve spor yapmak olduğunu düşünüyorum. başarımı ya da başarısızlığımı burada takip edeceğiz.
edit: şunu da buralara bırakayım; 18.02.2015-02.03.2015 tarihlerinde kaybedilen 5,200 kg.
Sabahları yulaf ezmesi müsil veya yeşil elma - sütsüz şekersiz kahve
Öğlenleri ızgara veya haşlama balık tavuk et
Akşamları haşlama sebze yoğurt ve yeşil salata
2-3 litre su 3 fincan yeşil çay,beyaz çay(içine kalem tarçın atılarak) ,detoks suyu
Ara öğünlerde meyve, kuruyemiş (badem,ceviz vs)- kuru meyve,yoğurt
Ve unutmadan Ekmek mi?Çıkar onu hayatından.
yiyeceklerinizi %50 protein %30 karbonhidrat %20 yağ olacak şekilde belirleyin. Günde 5 öğün yiyin ve tek seferde 30 -35 gr dan fazla protein almayın. Bunun üzerine bir de insanity max:30 yaparsanız kilo vermemek için hiç bir bahaneniz kalmaz. insanity için (bkz: http://www.beachbody.com/...ness_programs/insanity.do)
Nasil zayiflamak istediginize gore verebilecegim onerilerdir.
Ama bence zayiflamayin. Size bunun sebebini bir animi, hayatimin hatasini anlatarak aciklayabilirim.
Ben bundan 3 sene once bale yapan, tatli sevimli bir kizdim. Cidden oyleymisim yani. Ama o zaman kendimi cok sisman buluyordum. Her aynaya baktigimda kendimden tiksiniyordum. Psikolojim alt ust olmustu. Bunun sonucunda diyet yapmaya basladim.
Yaptigim diyet hayatimin en kotu kararlarindan yalnizca biriydi. Bir haileye atilan en emin adim, ailemin parcalanisiydi.
Gelelim diyete. Aciktigimda sadece elma yiyordum. Gunlerce sadece elma yedim. Bu arada tabii ki cok agir egzersizler yapiyordum. Ve bir gun baslarim diyete ya dedim ve insanlarin iki uc ogunde ancak alabilecegi kaloriyi tek seferde alacagim seyler yedim tek oturusta. Once patlayacagimi zannettim. Sonra midem bunu kaldirmadi ve yedigim her seyi kustum. Bundan sonrasini midesi kaldirmayacaklar okumasin.
Sonra bir baktim ki midem hicbir seyi kabul etmiyor. Yedigim ufacik sey bile kusmama sebep oluyor. Bu sekilde yaklasik 20 kilo verdim. Buna baslamadan once de dedigim gibi, bale yapiyordum. Normal kilomun altindaydim yani zaten ama psikoloji iste.
Ameliyat masasina kac kere yattigimi, kac gece hastanede gecirdigimi sayamayacak hale geldim. Kendi hayatimla birlikte beni sevenlerin de hayatini mahvettim.
Kisa kesecegim. Butun tedavilerden sonra toplam 30 kilo aldim. 30 kilo almis "sisman" halimi twitter adresimde gorebilirsiniz. Bundan cekinmiyorum. https://www.twitter.com/eliminharitasi
Profil fotografim kilo almis halim, simdiki halim.
30 kilo almak insani yipratiyor. O ayri bir konu. Ama saglikli oldugum icin kendimi seviyorum simdi. Her seyin yolunda oldugunu bilmek hosuma gidiyor. Ne guzel buluyorum kendimi ne cirkin. Oldugum gibi kabul ettim.
Yaptigim seyin sonuclari hastaligim kadar kolay gecmedi ama. Hic gecmedi hatta. Simdi bile en ufak seye uzuldugumde tuvalete kosuyorum, istemsiz olarak kusuyorum cunku.
Ben kac kilo olursam olayim beni seven insanlar vardi. Beni guzel bulan insanlar vardi. Bunu bilmeme ragmen ben sirf kendimi guzel bulmadigim icin boyle bir sey yaptim. Sirf kendimi sevemedigim icin.
Onemli olan kendinizi sevmek arkadaslar. Bir sey guzel diye sevilmez.
Bir sey guzel oldugu icin sevilmez... bu sozu ayet gibi isledim artik elimde oldugunun bilincinde oldugum kaderime. Ve bunu dun gece benim icin cok ozel birine soyledigimde eminim bu kadar derin oldugunu bilmiyordu icinde papatyalar yetistirdigim yaramin.*
Yine de verdigi cevap tum kelebekleri mutlu edecek turdendi. Dedi ki: ama ben seni kalbin guzel oldugu icin seviyorum.
Eger size boyle bir cevap verebilen biri varsa da onu birakmayin. Bir an bile. Kucukken bir ucan balonu biraktiginizda ne olurdu, hatirlayin. Birakmayin.
Ama once kendinizi sevin arkadaslar. Kendinizden hoslanmiyorsaniz olmak istediginiz kisi degilsinizdir. Nasil olmak istiyorsaniz olun, ne yapmak istiyorsaniz yapin. Cunku bu sizin hayatiniz. Cunku kendinizi sevmeden mutlu olamazsiniz. Cunku kendinizi sevmeden bir baskasini sevemezsiniz. Ve sevgi soz konusu oldugunda boy, kilo, yas vs sadece birer sayidan ibarettir.
