Din ve ahlak kavramlarının farklı olduğunun kanıtıdır. Zira hırsızlık yapmak dinen günahtır. Ancak ilaç alamayacak kadar yoksul olan birisinin hasta bir yakını için ilaç çalmak zorunda kalması onu ne dinsiz yapar ne de ahlaksız. Kaldı ki ortada gerçekten hayat meselesi bir zaruret varsa " din " otomatik olarak geri plana itilir. Bunun dışındaki zaruretler takiyedir.
islamiyette normal koşullarda yasaklanmış olan şeylerin, içinde bulunulan durumdan dolayı haram olarak değerlendirilmemesidir.
ne anlatılmak isteniyor burada? islamiyet çok katı bir din değildir yani açlıktan ölme tehdidiyle karşı karşıyaysan ve başka bir alternatifin yoksa domuz da yiyebilirsin.
peki diyanet işlerinin otomobil almak için çektiğin kredinin faizi caizdir açıklamasıyla, aç kalan bir insanın domuz yemesi kur'an'ın müslümanlara gösterdiği müsamaha başlığı altında birleşebilir mi?
otomobil nasıl bir zaruret içermektedir? bana bunu anlatana tam 100 bin lira veriyorum
burada benim aklıma şu soru geliyor sadece. çok büyük kitleleri fetva ve açıklamalarıyla etkileyen diyanet işleri'ndeki üst düzey görevliler ve başkanları nasıl bir eleme sonucu, hangi kriterlerle o mevkiye geliyorlar? ve böyle bir fetva vermek için kimseye danışıyorlar mı? otomobil faizi caizmiş. güldürmeyin beni.
