zandan kaçınılması gerektiği hadisi şerifte buyrulmuştur. kınamak ise, kınayan kimsenin kınadığı ayıbı/ günahı işlemedikçe ölmeyeceği belirtilen çirkin hareketlerden biridir.
bundan 6 -7 sene evvel, cuma namazında imam efendi hutbe vermekteydi. minberin hemen önünden tanıdığım bir abi kadınlar gibi bağırarak sarhoş bir halde mamın yanına çıkmak istemişti. engellendi çıkarıldı falan.. o kadar üzülmüştüm ki, ehh kısmen de kızmıştım , bu ne densizlik diye. anca o zaman düşündüm de, len bu adam içip karısına komşusuna sarmamış ve allahın huzuruna atmış kendini: umut var aga! demiştim.
aradan seneler geçti ve bakınız izmire geldiğim geçen haftadan beri o mahalleden abimi çocuğuğla beraber vakit namazlarına , teravih namazlarına gelmekte. yemin ediyorum adama sevincimden sarılasım geliyo yahu.
lafın kısası : kınamayın zan yapmayın. bilemezsiniz! allahın hakiki dostlarının kim olduğunu kestiremezsiniz, kendi sonunuzu da öyle.
