zamanın göreceliliği insanın bakış açısının farkındalığıyla örtüşür. birbirini besler. insanın bakış açısındaki iyimserlik ve kötümserlik zamanın izafiyetiyle şekillenir.zaman aynı zamandır daraltılacak bir kavram da değildir. lakin insanın elinde değişik şekillere bürünür.geçip geçmemesinden üzerinden medet umulur, kavram daraltılır.
1 saat dünyanın en güzel hatunuyla takılmak 1 dakika gibi gelir insana. 2 dakika fırının içinde el yansa bu 1 saat gibidir işte. yahut şu 1-0 öndeki takım için maçın son 10 dakikanın geçmeyip, bir türlü beraberliği sağlayamayan habire atak yapan takım için 10 dakikanın hemencecik geçivermesi gibi.
saate bakıp durmakta zamanın geçmemesidir insanlar için. akıl sürekli ordadır psikolojik olarak. bakmazsanız geçer istediğinizi yapmaya yaklaşırsınız.memnun memnun.
yeri gelir psikolojik gelgitlere mana bindirir yeri gelir ilaç oluverir kritik kavramdır zaman. özellikle göreceliliğinin insana etkileriyle, yansımasıyla! *****
yarışmacı arkadaşların yerleri değişse daha açık olabilecek etkidir. yani duygular bu zamanı göreceli kılmıyor mu en başından zaten? yoksa bir tavuk-yumurta paradoksu mu var bu işin içinde?
