Berbat bir şeydir.
Uyku da olmayınca kafayı duvarlara vurdurur.
işin en sikko yanı zaman geçince ölüme daha çok yaklaşmamız olmasına rağmen yine de zamanın geçmesini istememiz.
izafiyet teorisinin dogru oldugunu ispatlar. su an yasadigim durumdur. 31 agustos olmasini günleri, saatleri , dakikalari sayarak bekliyorum ama olmuyor iste. zaman duruyor, gecmiyor bi türlü. yapacak bir sey de yok. *
şu an içinde bulunduğum durum. saat 10'dan beri işteyim ama sanki haftalardır aralıksız çalışıyormuş gibi hissediyorum kendimi.. epey zaman oluyor saate baktım 14:56'dıydı. şimdi baktım 14:57..bilgisayar donduğu için mi saati yanlış gösteriyor diye bir umutla kolumdaki saate bakıyorum 14:56! yok artık, ilerlemesi gerekirken geriyo gidiyor bu. yok yok, daha ilerde olan bir saate bakmam gerek. hatta mümkünse zamanın 16:00 olduğu bir saat.. acaba sadece benim için mi durdu zaman? diğer insanlar saat kaçta? iftarlarını yaptılar belki.. belki de gün bitti.. kendime gelmem gerek sözlük..
çogu zaman okulda geçmeyen zamandır. bir senedir aynı derstteymiş gibi hissedersiniz oysaki daha tenefüse 25 dakka vardır. ders bitmek bilmez. o ilahi sesi * duydugunuzda ise pestiliniz çıkmış, içiniz bayılmıştır bile.
zamanen hızlı yaşamayı arzulayan bünyenin, zamanın kendisine yetersiz geldiği anlarda içinde bulunduğunu düşündüğü haldir.
hızı asla değişmeyen, her boyda dilimi mevcut koca bir pasta olan zamana; şahsın, özlem, kin, tutku, aşk ve benzeri unsurların etkisinde boyun eğdiği, bir işaret beklercesine suç atıldığı anlarda, vurulan damgadır.
"yaprak hiç istekli değildi düşerken
kum saati misali yalpalandığında, akıyordu kanım
hiç kalmıyordu burnumda kokusu simitin
zaman geçip gitmeye yabancılaşıyordu
sen içimden, geçip geçip giderken."
