Zamanın durmasını istediğiniz anlar olurdu; Sevdiğiniz kişiye dokunurken, yağmur yağarken, okunan kitabın en güzel bölümündeyken, kedi severken, çektiğiniz acıyı taşıyamazken, uyurken, bağıra bağıra şarkı söylerken, resim çizerken, birisiyle konuşurken, aşık olurken, en mükemmel anda olduğunuzu düşünürken...
Zamanın durmasını istediğiniz o birçok an; sizin kayıplarınız ve sizin ödüllerinizdi aslında. Onları saklamak istiyordunuz yalnızca. O varlıklarınızın yitirilmemesi için uğraşıyordunuz kim bilir ve elinizden tek gelen şey ise zaman durmuşcasına o şeyi sürdürmek oluyordu.
Zamanın işlemesi sizi endişelendiriyordu ve siz, sizden bir şeyler geçmesin istiyordunuz.
Benim için zamanın durduğu anlardan biri, berber, çenemin altındaki sakallları keserken dibime kadar girmek suretiyle bana bakacak alan bırakmamasıdır. Şöyle ki, onunla göz göze gelmemek için gözlerimi her saniye köşe bucak bir sağa bir sola kaçırma anıdır. Ee göz göze gelince oda kitleniyo bende, korkuyo insan zaman duruyo, utanıyo insan.
