kelimelerle savaşmaktan yorulduğun an içinde başlar o sessizlik etrafındakiler sorar neyin var diye kelimelerle savaşmaktan bitap düştüğün için vereceğin cevap yok bir şeyim etrafındakiler daha sık aralıklarla sorar neyin var ? hiç istemeyerekte olsa seni tam anlamıyla anlatamayan kelimeleri seçip cümle kurmak zorunda kalırsın ..
zamanla sessiz kalırsın. çünkü yaşadıkların sana hayat terbiyesi verir, ağzının payını alırsın. uzaktan izlemeyi tercih edersin sessiz sessiz. kimseye karışmadan, kimseye sokulmadan, içinde yaşarsın her şeyini. hayat vurdu ya bir kez, sen bir daha gelemezsin kendine. oturup yerinden izlemek düşer sana hayatı.
en çok kendinizle konuşmaktır. problemlerinizi, sıkıntılarınızı başkalarıyla paylaştığınızda bunun bir işe yaramadığını zamanla öğrenirsiniz, hele ki zayıf olmaktan, zayıf görünmekten korkuyorsanız bu bir alışkanlık haline gelir ve de bir bakarsınız mutluluklarınızı da paylaşmıyor olmuşsunuz. mutluluklar da çoşkuyla yaşanmamaya başlar, çünkü hayatta hep bir şeyler düzelirken bir yandan da bir şeyler bozulur ve düzeltilmeye mecburdur.
Zamanla sessizleşmek..
Nedendir acaba.aslında birçok sebebi vardır.insanlardan kaçmayı,konuşmamayı tercih ederek herşeyi kendi içinde yaşamak,kendi kendisiyle konuşan insanlardır.Ve aslında gözlemlediğimizde ertafımızda zamanla sessizleşen birçok insan görebiliriz.Tabi gerçekten görmek istyorsak.
zamanın, volümünüze küçük küçük ayar vermesinden kaynaklı durumdur. yersiz, gereksiz ve çok gürültü yapan coşkunuzu küçük küçük törpüler. öyle törpüler ki nefesiniz bile sizi sağır eder.
