insanın değer verdiği herşey.
gerek ilgisizlikten gerek vefasızlıktan değer kaybediyor.
yer yer dirilmeye çalışanlar var aralarında ama geçici.
değer, bir bulut gibi
ya çok yoğun
ya da belli belirsiz
zamanında deli gibi aşık olduğunuz, onsuz hiçbir şey yapamayacağınızı düşünürken yavaş yavaş araya mesafelerin girmesiyle başlayan, artık kalıcı olarak değerini kaybeden eski platonik aşkınızdır.
artık sağlıklı ruh halinin değeri yok. o kadar çok insan var ki, twitter ve facebook sonrası popüler kültürle kişiselleşen, farklılık yaratmak için artık sağlıksız bir ruh haline sahip olman gerekiyor. depresyonla övünmek, yalnızlıkla övünmek, asosyal olmayı övmek. hepsinin bize bir şeyler getireceğine inanıyoruz.
asosyalim ama kendime odaklanıyorum, entelektüel oluyorum.
depresyondayım, çünkü ben farklıyım. buhranlar geçiriyorum tıp ki kurt cobain gibi. hatta ondan bile değişik !
yalnızlık, yalnızlık da bir beklentidir aslında. onun zevkini yaşıyor adam yalnızım diye. ama hücreye kapatılsa krize girer.
böyleyken böyle kişiselleşmek artık her şey. 15 dakikalığına ünlü olmak her şeye bedel. sağlığa da.
anne, baba, aile kavramı.
bayram dedin mi tatile gidiyor herkes.
huzur evi parası biriktiriyor insanlar artık, kefen parası yerine.
değişiyor dünya hakikaten.
torununun doğum gününü maille kutlayan insan evladı gördüm yemin ediyorum.
dünya düzenine ayak uydurduk diyelim.
aile ortamı,sevgili,arkadaşlar,yiyecekler vb vb. kısaca her şey.Hayat şeye benziyor zaten.hani çok sevdiğiniz bir aşk dizisi olur.kahramanlar yeni tanışır yeni anlaşır her şey güzeldir,komiktir,romantiktir.ta ki alışıncaya kadar.işte o zaman başlar:intikam,sıkılma hali,yalanlar vb vb.hayat da böyle işte tanımadıkça her şey güzel.
