yaklaşık yarım saattir 10 yaşındaki kuzenim ve yaşıtı misafir çocuk birbirlerinden gözlerini kaçırıyordu. habire ''git tanış'' dememe karşın ısrarlarım boşa çıkmış, ikisi de duvarları izlemeye devam etmişti. görünen o ki ikisinin tanışmasına pek imkan yoktu.
yinede azmetmiştim ben, tanıştıracaktım ikisini. misafirin çocuğuna ''gel sana oyun açayım'' dedim. tabi çocuk hemen geldi ardından da benim kuzen.
ikisini yanyana oturttum, counter açtım. ''sıra sıra oynayın'' dedim. arada kontrole de gittim. ikisi de sakin bir şekilde oynuyor. aralarında ''ne vurdum gördün mü, en iyi silah sniper'' gibi diyaloglar geçiyor, benim kuzen ev sahibi imajıyla yeni oyunlar açıyordu. ''heh'' dedim içimden ''bilgisayarla filan ama tanıştırdım ikiliyi, bak 1 saattir oynuyorlar...''
o sırada yeni bir strateji oyununa başlamıştı keratalar. oyuna tıkladı kuzenim, ekrana ''lord utku'' diye bir yazı gelince göğüsünü şişirdi malum o yaşlarda bu tarz ünvanlar gösteriş demekti.
yazıya biraz bakındı misafir çocuk, belli ki aklıma bir şey takılmıştı. şaşkınlıkla lafa girdi;
misafir-utku kim yaaa??
kuzen-benim!!
oha amk, ulan 1 saattir berabersiniz bu kadar mı alakasızsınız birbirinizle. bunlar nasıl çocuk lan? bilgisayar göstermeyince göz göze gelmiyorlar bilgisayar karşısında kendilerine bir izleyici, monolog diyaloglarına bir dinleyici arıyorlar.
hani arada ''bilgisayar insanı eğitiyor'' diyoruz yaa belki bizi eğitiyor ama çocukları eğiyor. çocuklarda sosyallik namına bir şey kalmamış azizim. ülkenin geleceği buysa, durum vahim...
zeki, bilgece konuşan, yetenekli ve biraz da anlaşılmaz nesil...
beyinlerinin her iki lobunu da mükemmel kullanan, aynı anda birçok konu ile ilgilenebilen, kendilerine saygı bekleyen, cevaplarıyla muhataplarını şaşırtan, görülmemiş davranış kalıpları sergileyen yeni nesil çocuklar...yüksek enerjili iNDiGO ÇOCUKLAR..
"bizim zamanımızda abiye ablaya saygı vardı", "sokaktan geçen abi topumuzu dikse elini öperdik, bunlar bize küfür ediyor ulan!!!" dedirten kızancık'ül zamane.
hey gidi günler hey. bizim zamanımızda diye başlayan cümleler kurabilecek yaşa gelmişiz be sözlük.mesela bizim zamanımızda çocuklar saklambaç oynardı, aç kapıyı bezirgan başı oynardı(adı tam bu muydu hatırlayamıyorum bile çok mu yaşlandım ne), yakartop oynardı bizim oralarda ona ortada sıçan derdik(sıçan dediğimiz de iri fare, yanlış anlaşılmasın yani) sonra bir de evcilik oynardık ama adabıyla usulülye. öyle sevişmeler falan yoktu bizim evcilik oyunlarımızda. şimdiki çocuklar oyun yapmışlar sokakta oynuyorlar bunu, evcilik ama sevişiyorlar öpüşüyorlarmış, nasıl oluyor diye sormayın tabi muhattapları olmadım. duyduğum an oyunlarını hızla uzaklaştım ordan * vel hasıl kelam sözlük çok şey değişmiş birkaç yılda, oyunlar bile bir modern bir değişik.
%80'inin obezite sorunu olduğunu düşündüğüm jenerasyon.
zeki olmasına zekiler fakat bunu başka alanlarda kullanıyorlar.işleri güçleri bilgisayar başında oyun oynamak. hemen hemen hepsinin msn'i var. * ama nedense iki kitap okumazlar. sokağa çıkıp dolaşmazlar bile. biz bisiklet sürer, ip atlar, top oynardık. bunlar kıçlarını yerinden oynatamıyorlar.
ayrıca çok ukalalar. her lafa verecekleri bir cevapları var. kendinden büyük kişileri göt etmek en büyük hobileri. bayramlar da ya da karne aldıklarında "hadi para versene"
diyebilecek kadar da yüzsüzler. bizse para almaya utanırdık. "aman çocuk yaa nolucak?!" diyemediğim tamamen boş bir jenerasyon geliyor. vatana millete hayırlı uğurlu olsun.
çocuk dediğin oturur yerinden kalkmaz bu ne terbiyesizlik böyle biz sizin yaşınızdayken... diye başlayan sonu biraz uzak olan monolog... çocuk mu sizi dinlemiyor bile.
