zaman tek yönlü bir vektör gibi davranır yolculuk etmek için paralel evrenlerin gerçek olması lazım yoksa geçmişe gidip kendimi öldürürsem bu bir paradoksa dönüşüyor.
zamanda yolculuk yapsan neden bu zamana gelesin ki? diyelim gerçekten oldu eee herkes istediği zamana tekrar gitsin sonrasi daha karmasik. hadi diyelim paralel evrenine gitmiş oluyo olsun herkes gerçekten varsa eğer. yaşlanma denen olay ortadan kalkar o zaman hem de ben dedelerimle birlikte yaşarim sonra olecek miyim? oldukten sonra tekrar mi doğacağim? ya da dedelerim olmeyi kabul etmeyip başa sararlarsa ben nasil doğmuş olacağim?
Kesinlikle hayır.Bence bu, yolun znluğunu termometreyle ölçmek gibi bişey olur.Uzunlukta geri gidebilirsin,sıcaklıkta geri gidebilrsin ama zaman sadece kronoloji değil yaşanmışlıklar birimidir.1 dakia önce yıkılmış bir binanın yıkıladığı ana nasıl gidebilirsin ki ?
yaşanmışlık geri alınamaz,sadece zaman iyi kullanılabilir.Bi saatte yapacagın işi yarı saatte yaparsın yarı saat sana kalır hepsi bu.
ışık hızına çıkılması gerekiyor fakat ışık hızına erişen her madde parçalanır.
Karadelikler ve solucan delikleri bir teori olarak bunu mümkün kılıyor fakat gerçeklik payı tartışmaya açık.
Hiçbir şeyin yoktan var olmadığı, aynı şekilde var olanın da yok olmadığı herkesin hemfikir olduğu bir evren kuralı.
Gelelim bu ne alaka şimdi meselesine:
Efenim, saygıdeğer yazar kişisiler. Bir anlık öfkeye kapılıp geçmişe gittik diyelim. Sarhoşuz, içmişiz. Arkadaşımız da gaza getirmiş, binmişiz delorean marka uzay aracımıza. Buraya kadar her şey normal. Eski sevgiliye mesaj atmaktan farkı yok. Lakin, mesele şu ki bu geçmişe gidiş esnasında, şimdiki evrende bir enerji kaybı oluşuyor. Aynı mantıkla, geçmişteki evrende de bir enerji fazlası. Yani, yoktan var oluyor, vardan da yok. Diyebilirsiniz ki e adam, gece gece icat çıkarma. Evet. Fakat olay bundan ibaret. Eğer siz bir şekilde geçmişe gitmeyi başarırsanız, kırılmalar ile evren o enerji boşluğunu kapatacaktır. Ve hüsrana çıkan sonuç da şudur ki, gittiğiniz yer bildiginiz gecmisten alakasız bir yer olacak. Aynı sekilde, şimdiki Zamanı da bir acayip şekle sokacağımızdan, şimdiyi de değiştireceğiz.
Olsa olsa Nasıl olur? Gönderirsin adamı uzaya, uçar ışık hızında. Sen yaşlanırsın, o fit, cengaver hali ile geri döner. Garibim de kendini geleceğe gitti sanar.
bilmem anlatabildim mi? Çünkü ben de pek anlamadım.
zaman dediğimiz şey genel geçer mi yoksa göreceli mi önce onu tartışalım bence. zaman dediğimiz şey bir boyut mu yoksa? zaman nedir mesela? sıkılan insanla eğlenen insanın farklı algıladığı bir şey mi? bence bundan önce cevaplanması gereken sorular var.
o değil de nihat kahveci çeklere ne gol atmıştı be. bi gidip geldiniz değil mi?
einstein'ın (bkz: rölativite teorisi)'e göre harekete bağlı olarak mesafe ve zaman değişebilir yani hızlandıkça mesafe kısalır zaman yavaşlamış olur böylece zamanda ileriye gitmenin mümkün olduğunu söyleyebiliriz. ancak ışık hızında yapılacak bu sıçrayış bir saat bile sürse dünyada binlerce yıl geçmiş olabilir .
aslında en basit bir örnekle bu yapıldı denebilir. şimdi bazıları gulebilir yazdığıma fakat acele etmeyin.
bir soruyla başlayalım: insanlar neden resim yapar? paleolitikte yaşayan insanların resim sanatı oldukça gelişkindir. fransa ve ispanya civarlarında bir çok mağara da vardır. bir çok sebep vardır elbette, ama resim yapmak geçmişi saklamanin bir yolu değil midir? mesela hayatımızda fotoğraf kavramı olmasa ne olurdu? bu bizi sevdiğimiz insanları unutmak istemeyecegimiz anları çizmeye - özellikle yazmaya- zorlardı.
ne alaka? çok alakası var. yani insanoğlunun tarihinde zamana hükmetme istediği vardı. bunu ilkin resimle sonrasında fotoğrafla elde etti. bu uzun bir dönem sürdü. on binler ce yildan bahsediyoruz.
ve geleceği hükmetme isteği... bununda başarılı bir süreci var. ve tıpkı bugün fotoğraf çekmek oldukça sıradan bir olguysa zamanda yolculuk da bugünkü noktaya gelicek. yani evet mümkün.
tekerleği bulan bir sumerli düşünün şu an bir bir bmw binse ne hisseder.. zamanda yolculuk ile ilgili biz de bir sümerliyiz.
