Aklımın ucundan geçen yanık bir türküydü sanki gözlerin;.Her iç çekişimde içime sen doluyordu;Sensiz kalmanın burukluğu vardı ellerimde Ayazda kalan evsizlerin bedeni gibi soğuktu ellerim;
Sanki Yelkovanla akrebin arasına sıkışmıştı tüm anılar;Zaman sen diye akıp giderken ben suçunu kabullenmemek için direnen bir zanlı gibi zamana direniyordum;Bu güne kadar kaç kez zamana bırakılmıştı ümitlerimiz biz her şeyi zamana bırakmıştık zaman da bizi bırakmıştı
Zaman içinden çıkılamayan aşkların acil çıkış kapısıydı…Biz zamana bırakıyorduk zamanda bizi bırakıyordu ne tuhaf değil mi?;Ben severek ayrılanlar şarkısını mırıldanıyordum aradan yıllar geçiyordu..Sen zaman diyordun Zaman bizi es geçiyordu.
Sözlerin bir hükmü yoktu adına ayrılık konulan sevda gecelerinde;Nasıl olsa Sen susarak beni idam sehpasına çıkarıyordun ben seni seviyorum diye haykırırken can veriyordum;
Sen içinde uslanmayacak bir Nemrut büyütüyordun Ki o Nemrut bazı gecelerde boğazımda düğümleniyordu;
Tüm acılar üst üste geliyordu ne sen geliyordun ne de sensizliğin beni terk ediyordu;Bir çıkış yolu lazım bana adını andığımda gözlerimden ırmak boşalmayacak yüreğim yanmayacak dilim lâl olmayacak bir çözüm yolu;
Ha ; birde zaman vardı; Zamana bırakalı 5 yıl olmuştu; Biz her şeyi zamana bırakmıştık Vesselam Zamanda bizi bırakmıştı.
Genelde ilişki sarpa sardığı dönemde, taraflardan birinin ağzından dökülür. Diğeri de ona uyar ama zaman geçtikçe anlaşılır ki hiç faydası olmamıştır...
her an telefon elinde beklemek belki özlemişdir. eğer hala seviyor olsa zamana bırakılır mıydı acaba diye hergün binlerce sorulur gereksiz bir bekleyiş sonu bellidir.
zaman: ulan her canı sıkılan da otunu bokunu bana bırakıyo lan, ne bu böyle çopluk olduk, ben bu ibiş insanın hayatın kısaltmazsam bana da zaman demesinler; şeklinde bir yaklaşımdan sonra insan ömrünün sonun gelmesine sebep olabilecek olaydır.
kendini kandırmanın bir baska soyleyis bicimi, oysa zamana bırakınca sorunlar daha da buyur icinden cıkılmaz bir hal alır zaman icerisinde cozuldugunu dusundugumuz seyler cozuldugunden degil sadece onlarla yasamaya alıstıgımız icin cozulmus gibi gorunur.
hiç bir eylem rölantide çalışmaz, zaten öyle ise ona eylem diyemeyiz.o başka bişeydir, gereksizdir.yalan söylemeten kurtulduğunuzu sanırsınız, aslında karşınızdaki ile beraber kendinize çok iyi bir kazık atmış olursunuz.işte diyorum eylem rölantide çalışmaz, ya siyah olmalı, ya da beyaz, hiç bir eylem gri değildir.
kendine bırakmaktır aslında.
insan bir şeyleri zamana bıraktığını zanneder ya da zannetmek ister(kendini kandırmak) genelde ve zamanın olağanın dışında hiçbir müdahalesi olmadığını ve dahası genelde kendi de bu gerçeği bildiği halde razı gelir kandırmaya kendini.
kendi sorusunun kendinde olmayan ve ver(eme)mekten kaçtığı cevabıdır yerine koyduğu zaman.
kendi dehlizlerinde ve derinliklerinde saklandığı, kaçtığı ve görmek istemediği bir şeye rağmenliktir bu ve yüzleşmekten ve kabullenmekten fazlası değildir genelde gerçekleri.
en garibi de, bile bile demektir zaman.
kimi zaman çok yararlı olsa da genellikle acı vericidir. yapacak birşey kalmamıştır bekleyelim belki mucizevi birşeyler olur da düzelir denir ve uygulanır. tabii ki nafiledir.
eliniz kolunuz bağlıysa eğer ve kapalıysa bütün çıkışlar tek çaredir. umuttur bazende, belki de boş yere beslenen. çünkü zaman ona bıraksakta bırakmasakta bildiğini okuyacaktır en sonunda.
bir ilişki için zamana bırakıyosanız yandınız demektir bu iş bitmiştir hayat için zamana bırakıyosanız işte şimdi doğru yoldasınız çünkü zaman her şeyin ilacıdır..
