Zamana bırak herşey düzelecek diyor etrafımdaki insanlar. Çok daha iyi olucaksın , yaşadıklarının hepsi geçicek , unutucaksın diyorlar!!! Hangi birinden başlamalıyım acaba? Ya da hangi kısmını zamana bırakmalıyım.
Bir dostum dedi ki hiç birşey unutulmaz sadece yenilerini yaşarsın ve artık onlar "hatırlanmaz" olur. En doğrusunu o söledi sanırım.
Ne yaşadığımı nerden biliyor ki insanlar zamanla geçicek diyebiliyorlar anlamıyorum. Hayat bir buz dağı ise çevremizdekilerin bildikleri o dağın sadece üstünde kalan kısmıdır. Ya su altında kalan kocaman kısım? insanın içinde tuttuğu ,söleyemediği kısım. Asla söylenemeyecek olan gerçekler!!! Onlar zamanla unutulmaz. Bazı şeyler unutulmaz insanın aklına kazınır ve her daim önüne çıkar.
Zamana bırakmak. Başka şansımız var mı ki ?
En doğrusudur. Zorlayarak hiç bir şeyin elde edilmeyeceğini hayat öğretti efendim. Bir şeyin olacağı varsa öyle tatlı öyle güzel oluyorki hiç yorulmuyorsun, üzülmüyorsun. Bazen Allah büyüktür diyip susmak beklemek gerek.
Hayatı olduğu gibi yaşamaktır. Sorgulamadan, takıntı yapmadan. Tamamen doğaçlama.
Aşk ilişkileri bakımından düşünürsek eğer, böyle birşeyi öneren sevgilinizi anında terkedin. Aşkta zamana bırakmak diye birşey yoktur, ya tamamdır ya devamdır.
Gariban avuntusu.
Tükenmiş insan avuntusu.
Artık canını istemeyen, bezmiş insan avuntusu.
Çaresiz insan avuntusu.
Ölümün gelmesini bekleme avuntusu.
Çok sabretmiş ama artık sabrı kalmamış insan avuntusu.
Bir avuntu.
Bir acı.
Zaman denen olgunun jilet sizin ise narin ve organik bir yapı olduğunuzu unutmamanız gereken geçiştir. Geçişten kasıt; serseri jiletimizin sizi öldürmeyen(!) ancak her saniyede sizlere attığı kesik olduğudur.
Canım acıyor, zaman geçiyor canım daha çok acıyor.
