zaman, gafil insana ne kadar bol ve tükenmez görünür, değil mi?..
öyle ki, bazı uğraşlarımız hakkında «ne yapayım, zamanı öldürmek için» diye bir özür biçeriz nefsimize...
halbuki zaman, öldürmenin değil, yaşatmanın vasıtasıdır; ve insanoğlu onu öldüre öldüre bir gün bizzat ölür gider.
Zamanı ödürmeden yaşamak gerçekten çok zordur önemli olan elimizden geldiği kadarını değerlendirmektir. Benim önerim rutin yaptığınız işlerin dışında gün içinde farklı bir yada iki şey yapın ama çok farklı olsun. Örnek vereyim hergün evde yediğiniz yemeği bir gün okulun yemekhanesinde yiyin yada hergün takıldığınız arkadaşların haricinde insanlara sarın hayata daha geniş bir açıdan bakın. Baktığınız açıdan yasamak sizi zaman öldürmeye mecbur ediyor...
Aman buna dokunma, oraya gitme, çalışıyor rahatsız etme vs.vs. gibi cümleler ile karşı karşıya kalan stajerlerin
mesai bitimine kadar gerçekleştirdikleri eylemdir. Gerçekleştirmek zorlu ve sıkıcı bir durumdur. Stajer bu gibi durumlarda etrafa da saramaz , göz göz geldiği kişler onu rahatsız eder ve naylon yapacaktım kafamı s**im diye içinden geçirir. Hali hazırda bir bilgisayar varsa msn ve windows oyunları en büyük destektir onun için, bilgisayarsız ortamlar için denebilecek tek şey allah sabır versinden başka bişey olmaz
