sene bilmem kaç, hatırlamıyorum. lisedeyim. okuldan geldim serdar ortaç'ın sunduğu yarışma programı. yarışmacı defne joy foster. kelime zaman. serdar ortaç gibi yüzeysel birinin programında bir ilk oluyor ve defne, fikret kızılok- zaman zaman mırıldanıyor. tabiki yüzeysel serdar, bu kimin yaa diye soruyor, defne fikret kızılok diye cevap veriyor. serdar ortaç tabiki fikret kızılok u bilse de şarkı hakkında en ufak bi fikri bile yok.
sonra şarkı aklıma düştü. o zamanlar böyle internet de yokki götünü devirdiğin yerden açıp da dinleyesin. artık bekle ki radyoda çıksın.
tanım: dinledikçe uçuşa geçiren bir şarkı.
Aklıma geliyor gülüşün.
Isırmalık burnun ve dudakların.
zaman zaman elim gidiyor tuşlara,
Çekimler, karamsar ve titrek.
Sonra gururum geliyor aklıma,
Kırılmış ama Marur.
Bir sigara yakıyorum,
Dumanına katıyorum seni.
zaman zaman özlüyorum,
Her zaman özlüyorum.
Hep özlüyorum.
Ölüyorum...
Nerde, nasil bi duyguda olursaniz olun dinlendiginiz an sizi alip, gecenin bir yarisi deniz kenarinda dalga sesi dinliyormuscasina sakinlige, umursamazlia, guzellige goturen enfes sarki.
öyle bir şarkı ki ufuklara bakarken anılarla beraber insanı tatlı bir kedere sürükleyen, bir o kadar da insanın içini ısıtan fikret kızılok şarkısı. buram buram nostalji kokar, ağlatır, düşündürür, boş boş uzaklara baktırır.
rüzgarda dağılan saçlarımda kokunu anımsarım, gözlerimi kapatıp içine hapsolduğum gözlerine bakarım. masum, gülen, sevgi dolu bir o kadar da ... ruhumu rüzgara bırakıp sarı saman kağıtlarına yazdığım şeylerin uçuşması gibi uçup gitmek isterim senden..
