alışıla gelmişin dışında, uzağın yanında, yanındakinin uzağında anlamsız anlık zamanlar ; doğduğun an öleceğin anın habercisi değilmidir yada sevdiğin an ayrılacağının habercisi , başlangıç bitişi getirir beraberinde! başlamak istemezsin ama başlamamak kimin elinde ? anları depolar beynin başladı , bitti bilgi seninle beyninde . anlatmak istersin o anları, yaşadığın an kadar etkileyici olmaz yada olamazlar hiç bir zaman , ki o zaman senin son zamanın işte o zaman . garip bir yaratık süreci toprak üzerinde zeki ve çareler üreten çaresizliklere , hangi çare anların anlık duygularını durdura bildi senin beyninde ? yada hangi an son andan uzaklaşa bildi , doğdun ! üç inanılmaz mutlu an , öldün üç inanılmaz acı an ortadaki yaşanmışlıklar seninle beyninde . iyiki geldin , iyiki gittin güle güle ...
bir varmış bir yokmuş, uçsuz bucaksız zaman içerisinde, bir anda kaybolmuş. uzun süre karanlıkta konuşmuş; sadece ışıkları yuttuğunu bilerek ve seslerin titreşimlerinde dalgalanarak konuşmuş. şarkı söylemiş en sevdiklerinden kendisi için ve onun için. kaldırmış kadehini, şerefe! her tınıda bir damla düşmüş gözlerinden, ve bir anı zihninden. zamana bırakıp akıp giden her şeyi izlemiş fonda onların şarkıları varken. son dört vuruşmuş, zamanı dolmuş. 1,2,3 ve 4. ölmüş.
an, zamanı oluşturur. gerçekten oluşturur mu? biri diğerinin sonsuz katıyken bu olağan mıdır? an daha çok içinde duygu ve düşünce barındıran; üstünde geçmişin izlerini ve geleceğin belirtilerini taşıyan bir fotoğraf karesiyken, zaman daha çok boyutsal bir kavramdır. "an" ı sadece onu yaşayan tam olarak anlamlandırabilirken zaman herkesin ortak etkisiyle oluşur ve herkesi birbiriyle ilişkilendirecek şekilde etkiler. her ne kadar zaman , içerisinde sonsuz sayııda an barındırıyor olsa da hiçbir "zaman" tek bir "an" kadar anlamlı olamaz...
