roland mallet adlı amerikalı bir fizikçi bu olayı, büyük yılzdızların bükme özelliğinin ışıkta da olduğunu varsayarak gerçekleştirebileceğini söylüyor, ona göre eğer daire şeklinde bir yapıya lazerler monte edilerek çekimsel bir ışık alanı oluşturulursa zamanı izlemek mümkün diyor, fakat zamanın içinde yolculuktan, çok bunun makine kurulduğu tarihten itibaren olabileceğini söylüyor. yani ileriki bir tarihte makinenin kurulduğu zamana dönülebilecek, bir televizyon ekranı gibi izlenebilecek.
neyse geçelim elin teorisini bir de başka açıdan yaklaşalım.
bildiğiniz üzere ışık belli bir hıza sahip saniye de 299.792 kilometre, yılda 9460730472580.800 kilometre yapıyor. ışığın bir yılda kat ettiği yola ışık yılı deniyor. misal bir yıldız bizden 1 ışık yılı uzaktaysa biz o yıldızın bir yıl öncesini görmekteyiz. ışığın bir yıl önce yaydığı görüntüler bize ulaşmakta. gökyüzüne baktığımızda bu yüzden hep evrenin bir geçmiş zamanını görmekteyiz.
gelelim zaman makinesine. fiziksel olarak bunu bilimkurgusal yöntemlerden kurtaracak olan, bir makine değil araçtır. eğer ışık hızını aşabilecek bir araç geliştirilirse, misal bir saniye de 100 ışık yılı uzaklıkta bir yere varılabilecek bir araç, araç bulunduğu noktadan güçlü radyoaktif teleskoplarla desteklenirse dünyanın yüzyıl öncesi tüm ayrıntılarıyla o noktadan izlenebilir. ışığı bükmeye ihtiyacımız yok, ihtiyacımız olan istediğimiz tarihte yayılan bir görüntünün bizden ne kadar uzakta olduğunu bulup ona yetişmek, misal 1960 yılının dünyasını izlemek istiyoruz, 473036523629040 kilometre uzaklıkta bu tarihin görüntülerini izlemek mümkün şu an için, eğer saniyede 473036523629040 kilometre yapan bir araç geliştirilir ve gerekli görüntüsel ekipman yapılırsa bu uzaklıktan 1960 yılında neler olduğunu rahatlıkla görebiliriz. tabi sunduğum bu teori sadece ışık yayan zamanlar için geçerli, ışık olmadığı taktirde böyle bir olasılıktan söz edemezdik.
ayrıca bu yol ile galaksilerin oluşum sürecinin nasıl olduğu da kanıtlanabilir. misal on milyar ışık yılı uzaklıktaki bir galaksiden yayılan ışık dalgaları, bunları ayrıştırıp bünyesinde toplayarak bir makine geliştirilerek neler olup bittiği izlenebilir.
bahsettiğim her şey fizik açısından olanaklı, sadece teknolojik ilerleme gerekmekte. atoma mikroskobik bir kamera yerleştirdiğimizi ve bu kameranın istenilen uzaklığa yaklaşabildiğini düşünün bu durumda büyük bir güçle fırlatılan atom vasıtası ile televizyonlarımızdan atomun gönderdiği görüntüleri izleyebiliriz.
dip not: muhakkak dünya dönüyor ve yuvarlak diyenler olmuştu, ve muhakkak insanlar onlara deli demişti.
sanırsam superman'de izlediğim ve o günden beridir eksik olarak algıladığım teori. filmde, adam dünyanın döndüğü yönün tam tersi yönünde ışık hızından daha hızlı bir şekilde dönmeye başlıyordu ve istediği zamana dönüyordu.
bir iki yıl öncesinde bir deney yapılmıştı, çook ufak bir parçacık ışık hızına çook özel bir ortamda yaklaştırılmıştı, dikkat edin, sadece yaklaştırılmıştı. demek ki hala zaman makinesi için vakit var. tabi ki CERN'deki deneyde ne kadar hıza ulaştı o parçacıklar, bilmiyorum, yorumumu da buna göre yaptım.
ayrıca ilk girideki bilgilere göre geleceğe gitmenin mümkün olmadığını düşündürten teoridir. çünkü bizden 10 saniye sonrası bile bir ışık yaymıyor diye düşünüyorum. Yanlışsam açıklayın lütfen.
