hayat kavramında kayıp olmaktır. ne işin vardır ne eşin. ne dostun ne arkadaşın. ne ölümün hatırlanır ne hayatın. ne yattığın bellidir ne kalktığın. ne saatlerdir önemli olan ne geçen yılların. özetidir hayatının giden her insan. ne vakti önemlidir gidişlerin ne en son gidenden geçen zamanın...
yattığı kalktığı saatler anlaşılamayan insanın durumu. birbirine girmiş, dolaşmış, arap saçı olmuş düşüncelerle dolanmak. yatağa yatar, gözünü açar:
"aa akşam olmuş.."
yatağa yatar, gözünü açar:
"ışık geliyo sanırım sabah olmuş.."
iki saniye sonra:
"anneeea! kapat şu ışığı!"
hayatta en mutlu olduğumuz haldir zannımca...demek ki bizleri hayata ve insanlara karşı bu kadar sert, hayatı ise bu kadar çekilmez yapan şey zamanmış diyesi geliyor insanın...ama dünya da bu hali yaşayabileceğiniz yerler mevcuttur, gerçi herkes için bu yer değişir ama benim için kekova bu hal için en uygun yerdir...*
