Bir dağ başının geniş düzlüğünde,
(Bilmiyordum nerede, fakat büyülü bir yerdi)
Onların kanat tüyleri devekuşuna-benzer, yelkenleri dışarı yayılmış,
Koşar iki sevimli çocuk bitmez bir yarış,
Biri kız ve biri erkek kardeş!
Bu ötekinden çok üstün çıktı;
Fakat kız hep koşar yüzü geriye dönük,
Ve bakar ve dinler ardındaki oğlanı:
Çünkü, yazık! kördür o oğlan çocuk!
inişli yokuşlu ve düzgün, eşit adımla geçti,
Ve bilmez o ilk mi gelecek yoksa en son.
