o gazetenin normal bayi satışı hemen hemen hiç yoktu. yıllarca her sabah bedavaya deste deste tüm apartmanların önüne bırakıldı. bir anormallik, bir pislik olduğu oradan belliydi.
eskiden motokuryeler ile evlerin kapılarının önüne bırakılır, pencerelere sıkıştırılırdı. böylece kimin tayyipçi ve cemaatçi (o zaman fetö denmezdi) olduğunu anlar, aramıza mesafe koyardık.
annem, lise yıllarımda evine zaman gazetesi bırakılan çocuklarla arkadaşlık etmemiz istemez ya da fetoşun dershanelerine gidenlerle kendimi kıyaslamama izin vermezdi.
10 yıl önce falan bizim yan binaya bırakılırdı, dediklerine göre orada birilerinin çocuğu ek olarak verilen örnek sorularla lise sınavına hazırlanıyormuş.
