mümkün olabilir ama görülmemesi de çok anormal karşılanmamalıdır. sonuç olarak her gazetenin bir duruşu vardır. her gazetenin görüş birliğinden dolayı eleştirmeyeceği kişiler ve kurumlar olur. tarafsız olduğunu göstermek için eleştirir gibi yapmak da çok kolaydır. ama gereksizdir.
elizabeth in dile gelip kullanıcısını eleştirme ihtimali bile daha yüksek görünüyor. nasıl yayın organlarıysa artık at gözlüklerinden kurtulamadılar. kapitalist düzen neticede, parayı veren gazetesini bastırıyor, televizyonunu açıyor. görüşlerini empoze ediyor bir şekilde. bize düşen bunun farkında olabilmek.
zaman gazetesini çydd ya da işçi partisi satın almadıkça gerçekleşmeyecek olaydır.
abartılmasına gerek yoktur.
hürriyet ve milliyet'in aydın doğan'ı,
cumhuriyet'in ilhan selçuk'u ve ergenekon darbesi sanıklarını,
bir ana haber bülteni spikerinin çalıştığı kanalın patronunu eleştirmemesi vb. durumlardan daha sıradan bir gerçeklik üzerine bu kadar tırmalamak gereksizdir.
sonuçta bu bir cemaat gazetesi ve kimse bu gazete çalışanlarını zorla orada tutmuyor. bu kişiler o zata ve temsil ettiklerine bağlı olduklarından dolayı oradalar. sormak lazım cemaatin gazetesi açıkça cemaat önderini eleştirse cemaat gazetesi mi olurdu?
en ufak bir gazetede patron bile eleştirelemezken bu kadar basın özgürlüğü sevdası biraz farklı amaçlı gibi geliyor. kadife hayallerin rengi soluyor. anladın sen onu.
not: saçma sapan tartışmalar başlatmamayı amaçlamıyor olsam örnekleri çoğaltmak mümkün ama tuttuğunuz takıma/partiye ve kanayan yaranıza dokunur. ayrıca boşuna şakirt diye zıplamayın, zırvalamayın, fena zıplatırım.
niye kendinizi bizler için bu kadar heba ediyorsunuz? niye o her damlası birbirinden kıymetli göz yaşlarınızı bizler için insanlık için şelaler gibi akıtıyorsunuz? niçin bizim de anlıyamadığımız ulvi nedenlerden dolayı memleket hasreti ile yanarak amerikalarda yaşıyorsunuz?
fethullah gülen'in eleştirilecek yönünün bulunmamasından kaynaklanır. zira zaman gazetesi dediğin yerde 30'dan fazla köşe yazarı kendi düşüncelerini yazmantadırlar.
Ancak zaman gazetesi içine sızmayı başarabilen bir köşe yazarının eseri olacaktır. Kendisini zengin görünümlü bir şakirt olarak göstermeyi başarıp belli bir süre yazılarını feto'ya övgüler şeklinde devam ettirmiş ve artık yazıları baskıya girmeden önce editörün kontrol etme gereği duymayacak kıvama gelmiş, bu doğrultuda doğan grubuna da güven telkin etmiş olan köşe yazarının birgün ansızın gerçekleştireceği sabotaj planıdır. Biraz zor ama imkansız değildir.*
Bu işi en iyi bluevelve yapar zannımca. Ben kendisine referans olurum.*
