milliyetçi-muhafazakar insanların sesi olmaktan, kürtçülerin sesi olduğu bir noktaya geldi.
bireysel, ailesel bir örnekle anlatmak istiyorum bunu.
ülkücü bir ailenin mensubuyum. ailem bir süre milliyetçi hareket partisi içerisinde görev aldı, çalışmalara katıldı.
birçok milliyetçi-muhafazakar aile gibi benim ailem de zaman gazetesini takip ederdi.
evimize giren gazeteler ortadoğu, zaman ve türkiye idi.
çünkü bir zamanlar zaman gazetesi benim ailem gibi ailelerin hislerine tercüman olurdu.
verdiği eklerde, yazılarında hem insanların milliyetçilik hislerini okşardı hem de inanç dünyalarına girerdi bu gazete.
şimdiki sempatisini de böyle kazanmıştı zaten.
fethullah gülen cemaatinin de yurtdışındaki okulları, dil olimpiyatları sebebi ile ülkücü harekette kendisine olan sempati fazlaydı. bakın fazlaydı diyorum. artık eskisi kadar değil çünkü.
ta ki zaman gazetesi bejan matur, etyen mahçupyan gibi ihanetçilerin; mümtaz'Er türköne gibi döneklerin yuvası olana kadar...
çok tartışırdım babamla zaman gazetesini, cemaati. tartışırdım dediğim ben eleştirirdim babam da beni azarlardı.
hoş, o zamanlar pek bir şey anladığım da yoktu siyasetten ama ev politik olunca insan da bundan etkilenip üç beş yarım yamalak şey öğrenip söylüyordu.
babamın beni azarlamaları yavaşça azalıyordu. benim yüzümden mi? elbette hayır. bir velet kendi babasının fikirlerini değiştiremezdi. hele de yaşının gerektirdiği gibi saçma sapan sözlerle bunu asla yapamazdı.
kendisi istemiyordu çünkü bu gazeteyi takip etmeyi. zamanla seyrekleşti bu gazetenin alınması, zamanla önemsizleşti eve girip girmemesi.
sonunda da "kime hizmet ettikleri belli değil" dendi bir gün bu gazete için.
çünkü o gazete; insanların milli, dini duygularına tercüman olan gazete "dağın ardına bakmak" adlı , terör örgütünü sempatikleştirme , meşrulaştırma sürecinin bir parçası olan kitabı yazan bejan matur'u ; ermenici etyen mahçupyan'ı ve diğer milliyetçilik düşmanlarını içine birbir alıyordu.
yalnızca gazeteye mi bitti saygınlık? hayır. bir zamanlar kendisine bir saygı, bir sempati duyulan fethullah gülen bile cemaatin tavırlarından, desteklediği akp'nin milliyetçilik karşıtı politikalarından, gülen'in a.b.d. aleyhine gram söz söylememesinden dolayı nefret edilir hale geldi.
bunları şunun için yazıyorum:
zaman gazetesindeki bu değişimi her insan görüyor. özellikle de ülkücü kesim. elbette ülkücü harekette gülen'e saygı duyan, seven insanlar var.
ancak bilinmeli ki bu saygı giderek azalıyor.
benim ailem gibi birçok ailede ise bu saygı yıllar öncesinde tükendi.
zaman gazetesi ile, fethullah gülen ismi ile ülkücü hareketi , ülkücüleri, türk milliyetçilerini vurmayı düşünenler bir daha düşünsünler. her hareketlerinde kaybeden kendileri oldu.
