Dün gece başıma gelen olaydır. Bunun evine mi ne gidiyordum. Sözlükle alakalı önemli bir karar alınacaktı o yüzden yüz yüze görüşülmesi gerekiyordu. Ben bunun evine gittim. Sözlükten başkaları falanda gelecekti sanırım. Ayrıca bizim zall baya iri biriydi, gözüm kesmedi. Acaba Alper abi mi desem diye düşündüm de yediremedim kendime. Öyle işte, bu da böyle bir rüyamdır.
O değilde o kadar güzel yazarlarımız varken göre göre zall ı görmekte ancak bizim gibi bahtsız bedevilere nasip olur.
Zall la birlikte kendine ait gümüş rengi spor bir arabasıyla kendi evinin önüne aracı park ediyoruz. Sonra birlikte evine doğru ilerliyoruz. Evde maşallah ev değil Malikâne. Zall bu evi kaça aldın diyorum.
3500 lira diyor. Sonra eve giriyoruz evin bir odasında beton zemin yok toprak olduğu gibi gözüküyor. Toprağı eşelerken zall la birlikte bir sürü tarihi paralar buluyoruz.
Uc vakte kadar Silik yiyeceğinize
Delalettir. Eğer zall sizinle konuşuyorsa ve mutlu ise büyük ihtimalle çoktan silik yediniz. Zall sizinle konuşmuyor yüzünüze bakmıyorsa ip ban aldınız demektir.
Güneşli bir günde sokakta dolaşıyordum. Aniden bir şey beni karanlığa doğru çekti. Mezarlık gibi bir yerdeyim ama mezar değil. Her yerde kuyu var birçok...
Zall'ı gördüm, kalemimi almış toprağı kazıyor. O benim kalemim, kalemimi ver diyorum. Sıkboğaz ediyorum. Çıt yok. Birdenbire bozuk bir sesle "vermicem vermicem benim değil mi vermicem" demeye başladı. Tırstım!
Kapkara giyinmiş adamlarda var birbirinin aynı. Kuyuları kontrol ediyorlar. Çıkanı düşürüyorlar amk. Çıkmak isteyen çok, çıkan yok. Zall'a napıyorsun la bu kuyulara diyorum. Şu içiyorum diyor. (zıkkım iç, hiç diyemedim tabi)
