ismail istanbul'a haydarpaşa'a garından, elinde kareli gömlek desenli bavuluyla '' ve hayalleri eşliğinde'' gelmişti.
körpe bir gençti henüz, lakin bir o kadar hırslıydı.yükselmek istiyordu.ümitleri ve beklentileri vardı.
hayalleri süsleyen bu şehr-i istanbul'a adım atmıştı.
insanların arasından tedirgince yürüyor, bir o kadar meraklı gözlerle metropolü izliyordu.
yüksek binalar ve şehrin ahengi onu çılgına çevirmişti.
öncelikle kendisine kalacak bir bulmalıydı.
çok geçmeden kendisi için tehlikeli olabilecek ''mutluhan'' oteli gördü.
resepsiyondaki adamın bileğindeki ''altın künye'' onu bir hayli tedirgin etmişti.
gece tedirgin şekilde bavuluna sarılmış uyurken kapının gıcırdadığına ve açıldığına şahit oldu.
bir minik tavşan edasında irkilmişti.
evet bu gelen pezevenklerdi.
ismail'i iki üç kişi bir o yana bir bu yana vurarak hırpaladılar.
bir süre sonra onu satmak üzere ''bir kaç alıcı'' ile irtibata geçtiler.
hayalleri eşliğinde geldiği bu şehir en büyük kabusu olmak üzereydi.
antenli erikson telefonundan bana attığı boş mesaj onun hayatını kurtarmıştı.
hemen gittim yanına.
onu pezevenklerin elinden aldım.
bir kaç yıl ssk'lı bir işte çalışıp namusuyla hayatını kazandı.
daha sonra uludağsözlük'ü kurdu.
şuan geldiği nokta sadece ve sadece gururlandırıyor.
Bulgaristan'dan gelen bir grup rus fuhuş çetesi zall'a sarı peruk takıp "zalliye" diye pazarlamaya çalışırken müşteri ayağında pazarlık yapıp yatak odasının balkonundan atarak kurtardım.
Tabi bu kurtarma operasyonundan önce ibo tatlıses'i arayarak pezevenklerden kurtarma konusunda brifing aldım.
