temas kelimesi ile anlam kazanan dokunmak ve hissetmek duygularını baz aldığımda ve zall şahsını tanımadığımdan ötürü ve akabininde kalemin kılıç olmadığını anlayıp, sıyırdığım durumdur.
zall gibiyim artık,
gülmeyi sol frame'de bıraktım,
dün gibi geçmiş, rastgele kadar süprizlere açığım,
istatistik kadar kesin, ukte kadar beklentili..
zall gibiyim artık, hafif artist..
Konusup konusup konusmanin yarisinda kendi kendime "oha site tanrisiymis?" dedigim insan. Gec fark ettim, o kadar da yardimsever biriymis ki. Hic de oyle bir havalarda olmamasi negzel, ne iyi.