geberir gibi aşık olduğum günleri özlüyorum.. unutamadım gitmedi geberik! diyebilmeyi.. en kötüsü geçmişte kalması.. her şey geçer hayat kalırdan nefret ediyorum. anlık dibe vuruşlar, anlık o bilindik "sonsuz mutluluklar" gel hadi sarmala beni.
"aşk değil nefret değil" gibi değil "zaferlerim" gibi geberesim var..
yok olup gitsem de
sonumu görsem de
ölümü tatsam da
"yenilmem yine de"
hatırlanası bir anım var bu şarkıyla alakadar, 2006 yılbaşına giriyoruz, içeride sevdiğimiz dostlar, bir odada ilk sevgilimle beraberim. "yeni dalmış uykuya", kollarımda, hafiften gün ağırıyor. o gece onunla eksiksisiz.
aradan sanki uykuya dalıp uyanılmış gibi yıllar geçiyor. takvimler 2008'i gösteriyor. yeni güne karışıyoruz. nefesi havada altın tozu olmuş hakikaten. evet ben de yabancıyım o duyguya.
klibi izliyorum. klipte demir demirkan'ın şarkıyı yazdığı hanımefendi başka bir erkekle aynı yatakta uyanıyor, öpüşüyorlar, elleri yorganlarında vs.
ben klibi izliyorum ve çok ciddiyim: ilk defa bu sabah huzurlu, sakin ve kayıp ruhum.
artık koskoca olmuşum ve bu saatten sonra eminim artık:
yok olup gitsem de;
sonumu görsem.. ölümü tatsam da, yenilmem yine de!
sonumu bilsem de .. yenilmem.
nefretin üst limiti yok.
ve yatakları sıcak olan insanlar bilmezler, bilemezler.
sürece değil, kafaca uzun zamanlar sonra gelen edit: kişinin en büyük zaferi, kendi kaderiyle olandır. klibi izlediysen ve eğer aklın başka yerlerdeyse bil ki; kendi zaferinden emin olduktan sonra bir anlam teşkil etmemekte şarkı veya klip. araç başka, amaç başka.
yüzün göğsüme yaslanmış
yeni daldın uykuya
şafak süzülürken odana
güneş düşmüş saçlarına
ilk defa bu sabah
paramparça hayatım bir bütün
sadece bir gece
seninle eksiksizim
yok olup gitsem de
sonumu görsem de
ölümü tatsam da
yenilmem yine de
sonumu bilsem de
ölümü tatsam da
yenilmem yine de
yitip gitsem de
sonumu bilsem
ölümü tatsam da
yenilmem yine de
senin için tüm zaferlerim
kalktım sessizce yanından
yeni güne karıştım
nefesin havada altın tozu
yabancıyım bu duyguya
ilk defa bu sabah
huzurlu, sakin kayıp ruhum
dün gece hayata seninle yeniden doğdum
demir demirkanın muhteşem eseri.
sözler bu kadar anlamlıyken anlamsızlaşıverebilir birden...
çok aşık olmak ile nefret etmek arasındaki ince çizgide gerçektir bu şarkı. çizginin bir tarafı gerçek aşkı vaadetse de diğer tarafı nefretin diz boyuluğudur.
sanki o olmadan yaşayamaz, nefes bile alamazken yeniden uyanıştır bir nevi...
ben tekim, varım, var olacağım demenin bir adımıdır belki de...
ve sonunda bütün kazanımlar, kaybedişler, isyanlar, sevgiler...tek bir aşk içindir, nefretin içinde aşkı görüp, aşkı nefretle yaşayarak gerçekleşir bu şarkı...
varsındır, var olacaksındır; ona sahip olabilmek adına herşeyden vazgeçebilir, ona uzak olduğun her an ondan, kaderden ve kendinden nefret edebilir, ve tek vücut olmak için dualar edersin..
hayatta belki ilk kez herşeyi feda edebileceğiniz birisi varsa ve feda da etmeye başlamışsanız bu şarkı yerinde ve güzeldir. gerisi boştur.
(bkz: senin için bütün zaferlerim)
çok çok güzel bir şarkı..
demir demirkanın kendisi de şimdiye kadar yaptığı şarkılar arasında en sevdiğinin bu şarkı olduğunu söylemiştir..
bir insanın sevgilisine söyleyebileceği en güzel şarkı..
bu kadar da iddialıyım yani.
