uzun süredir dikkatimi çekiyordu bu durum. usta kalemşör, silahşör, gladyatör, triportör, dedantör kenar köşe yazarı yozdil abimizin yazılarını okurkene. hep böyle imalı imalı bir tavır içersinde gibiydi sanki usta silahşör.
yani kelimeleri seçiyor, cümlelerini biz gerizekalı (onun düşüncesi bu tabi) fanları (araba fanı deyil) anlayabilsin diye itina ile kuruyor gibiydi. yine de anlattıklarını anlamıyordum ama, anlamış gibi kafa sallayıp onaylıyordum.
bir öne, bir arakaya usulca. etrafımdaki kemalist kardeşlerimde hayran hayran beni süzüyorlardı "bıravo falla, nasılda anladı kız" dercesine. ama anlamıyordum tabi. diyer okuyucuları da aynıydı.
bi ara aramızda bu konuyu tartışalım dedik ama feraset edemedik. öyle işte, özür dileriz yozdil abi, sen elinden geleni yapıp gerizekalıya anlatır gibi anlattın ama mamafih, özür diliyorum afet beni.
ama mustafa mıydı o 2500 tl lik kitabın adı. onu okudum ve de anladım, paşamız geceleri entari ile uyurmuş mesela, nasıl anlamışım deyil mi? evet.
