bunca yalak, yağdanlık gazeteci bozmalarına inat her türlü şartlarda halen doğru olanı savunduğu için evet diğerlerine göre insanlığı ve sağlamlığı gazeteciliğinin önüne geçmiş olabilir...
rasim ozan kütahyalı, mehmet baransu gibi adamların gazeteci sayıldığı bir ülkede gazeteci olmaması gerekendir. adamın kimseye bağı yok doğru bildiği neyse onu yazar.(#11469101)
olaya bu bakış açısıyla yaklaştığımızda zaman, sabah, star, taraf, vakit, yeni akit, yeni şafak vb. gazetelerde yazan gazetecilerin de "gazeteci falan olmadığını" söyleyebiliriz.
basın doğası gereği gelişmiş toplumlarda muhaliftir. oysa bizim ileri demokrasimizde muhalif olmaya çalışanların kimisi mapushaneye kapatılır kimisine "gazeteci falan değil" denir. ne bileyim bir rasim ozan, bir penis boyu uzmanı profesor doktor emre aköz, bir 70'lerin sosyalisti, 80'lerin özalcı'sı 90'ların uzancı'sı 2000'lerin ileri demokratı sayın engin the bellydancer ardıç, pek muhterem ve saygıdeğer mehmet barlas beyefendi gibi karakter ve dürüstlük timsali kimselerden oluşan değerli basınımızda elbet özdil gibilere yer yok artık. hayırlısıyla yakında kovulur inşallah.
gazeteci olarak görülen şeyin artık gelen fax ı veya mail i metne çvirip servis etmesi, istenilen planları çekip manşet yapması ve gördüğünü değil görmesi gerekeni aktaran kişiye yani uşaklık olduğu zanneden yazar hedesi.
bu biyat zihniyeti aslında kurumların tümüne yansıtılmış, halkın büyük kısmına enjekte edilmiştir. türk milletinin bir kısmının geninde olan kralcılık ta buna eklendiği zaman ortalıkta padişahım çok yaşa diye gezinen mahlukatların olması normaldir. asıl üzücü durum tasmanın koptuğu yerde ağlamaya başlamalarıdır. hemen yeni bir sahip bulmaya koşarlar, göz yaşları gözlerini kör edercesine ağlarken.
