Yılmaz güneyin klasikleşmiş oturma şeklidir. Bu oturuşu kendimce kavramsallaştırmamla beraber kalıplaşması için her zaman misal teşkil etmesi babında sıkça cümle içinde kullanırım. Oturuş şekli özetle; eller yere paralel, bel kambur, dizlerinin üzerine çökmesi şeklinde vuku bulan oturma tarzıdır.
