bu aralar uğruna deli efor sarfettiğim, yıllarca saklamak istediğim şey. andaç.
- yıllık yapan bi' kırtasiye bul, onlarla anlaş
- okulda tanıdığın tanımadığın herkesi yıllık almaya ikna etmeye çalış
- reklam verecek firma/işletme bul
- kepli foto için kep ve cüppe ayarla, kepli fotonu çektir
- bunu yaparken fotoğrafçının seni acaip şekillere sokmasına izin ver
- arka sayfalar için geçen dört yılda çekilmiş fotoğraflar arasında yıllıkta bulunmasını istediklerini seç, onları düzenle ve basıma hazır hale getir
- bu arada yıllık alıcaz deyip de sonra almaktan vazgeçenleri tekrar ikna etmeye uğraş*
- toplu fotoğraf çekimleri için gün belirle ve yıllık alacak/almayacak olan herkesi bu çekimlerde belirlenen saatte belirlenen yerde olmaya ikna et
- yıllık için yazılan yazıları bir sonraki haftaya ertelemek için basımevi ile iletişime geç
- yıllık için senden yazı isteyen arkadaşlarına yazı yazmaya uğraş*
- yazı istediğin kişilerden yazıları topla ve düzenle
- tüm bölümün yazılarını ve resimlerini topladığında basımevine hepsini teslim et.
çok afedersiniz ama bazen kayışı koparıp " skerm böyle aşkın ızdırabını " diyesim gelmekte. ama buna değecek. yani öyle umuyorum. değer di mi ? efenim ?
hic bir $ekilde sahip olmak istemedigim toplama daha dogrusu kolpa kitaptir.
ulan bir allahin kulu cikip kendi gercek du$uncelerini yazmaz. mesela ali sinifin en annesine irz-i mudahalede bulunulan ogrencisidir. lakin yillikta herkes yag bal calar. sevimli, du$unceli, karizmatik bok busur. alcaksin eline kalemi yazacaksin ali'nin nasil bir evlat oldugunu, $erefsiz bir tipleme oldugunu, her ders osurup sinifta kucuk capli toplu katliamlar gercekle$tirdigini. ne ulan okulda 8500 ogrenci vardi ve herkes iyiydi. lan pezevenkler disiplin kurulundan cikamiyorduk, kafani yarip 15 diki$ atilmasina sebep olmu$ adamim. nasil olurda cikip "cok yanli$ tanidigim aslinda cok iyi niyetli bir arkada$imizdir" dersin? bi siktir git lan.
'hadi beni övün' demenin resmi ve yazıya dökülme halidir. aslında çok aptalca olsa (aptalca çünkü bir insanı 2 satırda nereye anlatıyorsun) da hem eğlenceli, hem de olmazsa olmazdır. 'aman ne gerek var' denilse de organizasyonun içinde yer alınır,aksi takdirde ileride pişmanlık duyma riski yüksektir çünkü..:)
bu aralar öss' den bile öncelik tanımak zorunda kaldığım şey. hergün hergün birilerinin gelip bana da yazıyorsun değil mi gibi sorular sordukça hay ben senin demekten kendimi alamıyorum. tamam anladık liseden mezun oluyoruz. her açtığımızde birbirimize yazdıklarımızı okuyup resimlere bakıcaz bu sayede güzel bir anımız olacak ama bunun psikolojik baskı altında olması mantık işi mi ya? bir de çocukluk resimleri koyma faslı yok mu bitiren olay bu işte. he bir de getirdiğin çocukluk resmini kızların görüp " ayy çok güzel çıkmşsın ne şirinsin" gibi lafları yok mu işte bu sinirimi zorlamıyor değil. sonuç itibariyle bu yıllık işi okul hayatım boyunca yapmak zorunda kaldığım en saçma şey olarak kalacak gibi.
açılıp bakıldığında, arkadaşlarınıza verdiğiniz ve size verilen vaadleri okuyup arada hüzünle karışık gülümseme gibi reaksiyonlar verdiren defterciktir. vakti zamanında uğraşıp didinip yazdığınız şeylerin bir gün size çocukça gelebileceği aklınıza gelmez.
