an itibariyle yaşadığım değişik olgu. ne yapıyordum, nasıl yapıyordum, gerçekten hatırlamakta güçlük çekiyorum. hani insanın zor günleri sırtlaması kolaydır ya. yani zordur da, bir anda gelmez o günler. ya da gelse de kişi geleceğinin farkında değildir. bir anda olur biter. işte böyle bir şeydir bu mala bağlama. ne yapıyorduk lan biz burada.
giriş kartı evde unutulur. üstüne araç arıza yapar yolda kalınır. bu sırada servis kaçar. para çekilecek atm bozuktur. minibüs parası zor denkleştirilir. ise geç de olsa ulaşınca da yaklaşık 1000 mail sizi beklemektedir. lan 15 gün izin yaptık altı üstü. şimdi bi ay felç.
Sabah alarm sesiyle yine mi başladık amk diyerek başlanan birgün hatta hafta sezon ne diyorsanız artık. çok acı lan suan derin acılar yaşıyorum. o sikik müdürle yine muhattap olmak zorundayım yine. yine o monoton sıkıcı döngüye saplanip kalicam. . şu kurban biran evvel gelse bari.
ilk haftasonu gelene kadar ağlatır. ilk haftasonu evden çıkmadan uyumanızla sonuçlanır. sonrasında da haftaya bomba gibi başlayarak düzelir kendi kendine bu hadise. *
