"..Kendimin hudutlarında bir çiçektim, mordum.
Onca tarla doldum.
Bir şafaktım;
Askerin duvarda yırttığı bir takvim yaprağında,
Geri kalan umut rakamlar oldum...
istediğim yerdeyim,
1-2 dakika verin bu adama konuşamaz,
Dilim tutuldu..."
sene 2005.. bir fincan kahvenin hatrının bir yudumluk aşk kadar değerli olduğu, yılların yetki verip, etki-tepki olduğu zamanlardı. ben o zamanlarda ilham perimlerimle ve yorgun ellerimle ömrümü yiyordum.
