Geç kalınmış itiraflar.
Itiraf edilmemiş aşklar .
Söylenmemiş özlemler .
Suskun kalınmış haksızlıklar.
Bir ömür birikir gider insanın içinde, ama o tek bir soru kalır insanın aklında.
Acaba söyleseydim şu an her şey daha farklı olur muydu.
Topraktan geldik ..toprağa gideceğiz.
Ölüm bile bir ihtimal değil kaçınılmaz bir son iken, yaşam neden ihtimaller barındır.
Ah hayat..sana yalan dünya diyecek kadar gözüme bir kiprit tanesinin alevi kadar kısa gelirken neden suskunlukları erteleyecek kadar sonsuz geliyorsun gözüme.
2016 ; sevdiceğim arkasını dönmüş gidiyor.. dost kervanını oynuyoruz,
ötesi hiç itiraf edilmemiştir..
gurur zaferini ilan etmiştir.
Arkadaşım için yaptığım fedakarlıktan suçlanmak. Hala konuya açıklık getiremedim gerçi artık arkadaşlıkta yok. Hatırladıkça tekrar o duyguları yaşıyorum.
hayatimda en cok sevdigim insana bagira çağıra hesap sormak istedigim bir konu var.
bazen aklima geliyor sinirden uzulmekten gozlerim doluyor.
yine cok sevdigim, kendimi cok borçlu hissettiğim 2 insan var
onlara da söylemek istedigim suclamak hatta aglatmak istediğim bir konu var ona da susuyorum.
yillardir sirf kimse üzülmesin, bir avuc insan kaldigimiz su dunyada biz de kopmayalim diye susuyorum.
sevgim saygim kizginligimdan buyuk oldugu icin susuyorum.
ama bazen otururken tatli tatli muhabbet ederken konu bizim mevzunun yakinina gelince bakislarim degisiyor, gulusum konusmam degisiyor. herkes anliyor o zamam ben de onlarin hissettikleri ezikliği görüp susuyorum belki. biliyorum onlar da aci çekiyor.
ondan susuyorum.
bir diger suskunlugum baska seyde, elim telefona gidiyor bi kac resmi var onlara bakiyorum, hatta çocukluk resmine bile bakiyorum. konusasim oluyor, soyleyeceklerim var ama susuyorum.
bir sevmediklerime karsi susuyorum herhalde bir de en sevdiklerime karşı. hatta sevdigim kadar sevilmediklerime.
herkes sevdigi kadar sevilse keske.
25 yıl dayanmış suskunluğa.
25 yıl ağlamış.
mirasa bak, 25 yıl dert anlatilmis suyuna gozyasi karışmış kuyular.
susmak mı iyidir konusmak mı?
kırmak mı bir köşede kirilmak mi
Karşıma alıp da bunu niye yaptın diyesim var. Ama onu üzmemek ya da işi kötü noktalara getirmemek için susuyorum yıllardır. Çünkü o benim en kıymetlim. Onun hatası benim bu şekilde bir insan olmama yol açtı. Belki herşey daha farklı olacaktı. O da hatasını biliyor. Ama bilmiyorum belki umurunda bile değildir.
