sahafçılar çarşısından aldığım 1941 M.E.B. basımı Macbeth'in içinden çıkan vişne çürüğüne rengini çalmış gül akıllardan çıkmamaktadır. kapağında "canım anneme" diye başlayan dolma kalemle yazılmış bir hediye notu iliştirilmiştir. bu haliyle en yoğun duyguları yaşatmıştır.
kim bilir hangi duyguların yoğunluğunda konulmuştur oraya, ilk günle son gün arasında nice aşklar daha yaşanmıştır sahip bünyede. o karanlıkta beklerken zamanın dolmasını hala sevgi saçar ve hala acıtır dikeni.
bir gün bulunduğu zaman ansızın, hiç beklenmeyen bir zamanda kimine acı kokar..kimine hasret kokar.
benim kitaplarımın arasından hiç çıkmayacak olan çiçektir. çıksa çıksa o an üzerinde hesaplama yaptığım küçük not kağıtları çıkar. he o bile çıkmaz yüksek ihtimalle çünkü kitabın arasında yükseklik yapıyorsa bir şey bu beni çok rahatsız ediyor. kitap ayracı kullanmayı da böyle böyle bıraktım ben.
-yapıldığını gördüğüm en gereksiz aktivitelerden birisi de kitap arasında çiçek kurutmaktır. sahiden ne anlıyorsunuz?
