2015 yazı çocukluğumun, gençliğimin geçtiği sahile bir teleskop kurdum, önceleri kimse anlam veremedi her gece gökyüzüne bakmama, hatta yazık bu çocuğu evlendirelim kafayı mı yedi acaba diye düşünmüş bile olabilirler.
Gel zaman, git zaman merakla karışık gelip, bakıp gitmeye başladılar. Derken bütün sitede bir gökyüzü çılgınlığı başladı, 7 den 70 e çocuklar, yaşlılar şu mereti kur da bir satürne bakalım falan demeye başladılar. Şimdi 5 yaşındaki komşumun çocukları bile, işte şuradaki mars, bu da jupiter diye arkadaşlarına bilgi veriyor.
Her zaman söylerim, insanoğlu ne zaman ki merak etmeyi bıraktı, yıldızları izleyip hayal kurmayı unuttu, işte o zaman yozlaşma başladı.
Gidin deniz kenarına, çıkın evinizden otoparka gidin, meyhanede misiniz hemen terasa çıkın, kısacası gökyüzüne ulaşabileceğiniz bir yere gidin.
Şimdiye kadar yaşamış bütün hayalperestlerin ilham aldığı o yıldızlara bakın.
sol framede görülen " sevgili ile yapılacak güzel şeyler" başlığında zirvete oynayabilecek eylemlerden biridir. ne diyordu bir şarkıda. " yıldızlara baksan anlatacak ne çok hikaye var, kapat gözünü aklına düşsün, yine o eski aşklar".
Bu eylemi yapmak için şehirden uzaklaşmanız gerekir, şehrin bohem ışıkları engeller yıldızlara bakmayı şehirden ve gösterişten, sosyal medyadan, sahtelikten arındığınız zaman yıldızlarda sizle dans etmeye başlar...
Bu yönden özgürlüğün minik bir tanımıdır.
Şehirde yaşıyorsanız bu pek mümkün değildir. Sağolsun sokak lambaları bütün yıldızları Yok ediyor. izlenecek pek birşey bırakmıyor. Fakat köyde yaşıyorsanız izlemeye doyum olmaz sanki hepsi sizin için parlıyormuş gibi olur. Anlatılmaz yaşanır
Yıldızları izlemek müthiş bir olaydır. Yıldız kaysın diye beklenir. Normalde ne kadar korkunç bir olayda olsa o yıldızın sonsuzlukta kaybolduğunu görmek mutlu hissettirir insanı.
neye benzediğini bugün anladım! kesinlikle yıldızları izlemek insanı arafta hissettiriyor. 10-15 dakikadır balkondan bakıyorum. önce gözüme çok parlayan bir tanesi takılıyor. kaymıyor, devamlı duruyor. daha dikkatli baktığımda birden çoğalıyorlar. bazıları bir yerlere düşüyor. acaba nereye düşüyorlar? şimdi hatırladım, kül oluyorlardı doğru ya. olsun, yine de eğer kül olmasalar nereye düşerlerdi açısal olarak? ben gözümü dikmiş bakarken, köpek havlıyor. herzaman ki gece havhavlarından biri bu, alıştık. bir araba geçiyor, tam o an arafta hissediyorum. şimdi odamdayım, herşey bitti.
