doğal bir metod oyunculuğunu benimsemiş üniversite tiyatro kulübü. hem oyunlarında hem de çalışmalarında bunu rahatlıkla görebilirsiniz. her çalışma bitiminde ortaya gelip birleşerek 'yüo' diye bağırırlar. sahne üzerinde birlikte hareket etmeye çok önem verirler.
ayrıca bu sene 9. istanbul tiyatro festivali nde in-yer-face oyunu izleyeceğiz la ohereyy diye sevinçle gidip daha önce izlediğim ''jacques ya da boyuneğme'' oyunu ile karşılaşmam biraz hayal kırıklığı olsa da; 2. kez izlemem biraz da oyunu anlamam açısından daha iyi oldu diyebilirim. cevahir in sahnesi dekor için biraz büyük kaçmış. kendi sahneleri hayli küçük olduğundan onu biraz kestirememişler. ben kendi sahnelerinde bu oyunu izlediğimde onları daha motive olmuş ve canlı görmüştüm ama getirdiğim arkadaşlar oyunu gerçekten çok beğendi. jacques e de bir sözüm olcak: oğlum yumurtalı pastırma yenmez mi lan? kim bulmuş bu devirde pastırmayı?
grup daha önce çıkardıkları ''iki efendinin uşağı'' bence en iyi oyunları. bazı bazı oynuyorlar. yakalarsanız, kaçırmayın derim.
