Kendine özgü konuşma biçimi ve etkileyici sesiyle ve üslupla dikkati çekmiştir.
Yaşadığı ekonomik sıkıntılardan Altın Portakal ödülü’nü bir rehinciye bırakmış ve geri alamamıştır. (1931 izmir- 1982 izmir)
müthiş ses tonu, olağanüstü diksiyonu ve sert görünümünün altında yatan kadayıf hamurundan yüreğiyle türk sinemasının karakter oyuncu sıkıntısına bir dönem en değerli filmlerde oynayarak damga vurmuş, ne yazık ki bir çok sinema emekçisinin yaşadığı benzer sıkıntıyı yaşayarak yokluk içinde ölmüştür..
günümüzde dizilerde oynayıp bölüm başına 10bin-20bin alan ve hiçbir şekilde girdikleri rollerde inandırıcılık sağlayamayan aktör müsveddelerinin açıp biraz yıldırım önal izlemeleri kendilerine şu an bile çok şey katacaktır.
hak edenin hak ettiği yere gelememesi sadece bizim ülkemizde değil, tüm dünyada ortak bir kader olsa gerek.
tüm ressamların, yazarların değerlerinin ölünce anlaşılması gibi, yıldırım önal vefat ettikten sonra onun adına ödüller dağıtılması bana 2yüzlülüğün ağababası olarak gelmekte.
sağlığında kıymetini bilin kardeşim.
neşet ustaya bile sağlığında verilmeyen kıymetin yıldırım önal'a da verilmediğini eleştirmekte benim saflığım olsa gerek.
Büyük bir yıldızdı. Tuhaf bir biçimde Charlie Chaplin'i anımsatır. Chaplin'in zıt kardeşi gibidir. Karamsar, iç burkucu oyunculuğu ile yaşı yetenlerin zaman zaman anımsadığı bu tiyatro oyuncusu yerini doldurulamayacak şekilde bırakarak gitmiştir.
1931'de izmir'de doğan, Ankara Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü'nü bitirdikten sonra uzun yıllar Devlet Tiyatroları'nda çalışan Önal, bir dönem televizyon dizilerinde oynadı.
Karanlığı Gören Gözler, Güneşi Görüyorum ve Fotoğraftakiler adlı televizyon çalışmaları yankılar yarattı. Ne var ki, gece hayatı ve alkol yüzünden ekonomik durumu bozuldu ve son yılları yoksulluk içinde geçti.
11 Ekim 1982'de izmir'de beyin kanamasından ölürken yoksulluğun pençesindeydi.
yıldırım önal davudi ses tonuyla gönüllere taht kurmuş muhteşem bir aktördür. ancak her muhteşem sanatçının yazgısı olan "sefalet içinde ölmek" onu da es geçmemiştir. kendisinin son günleri marlon brando ile benzerlik gösterir. oyunculara verilen ödüllerin aslında para olması gerektiği düşüncem bu iki oyuncunun son günlerini görünce daha da pekişti. an azından ölmeden önce son bir defa kana kana şarap içebilmeleri için değersiz bir plaket veya heykel vermek yerine o kurum veya kuruluşun üyeleri ellerini cebine atmalı.
türk sinemasının kaybeden adamı. mıymıymıy ses tonu, heceleyerek konuşması ve her filminde kaybeden olması karakteristik özelliğidir bu amcanın. yıldırım önal budur, heceleyerek okuyalım kendi sesinden: "kaderr, yineh, ağlarını, örmüştüü." başka da lafı yok, bi de; "benn, terk edilmeyeh, mahkuum, biir, adamıım." yeter lan. bende de öyle ağız gırtlak olsa, benim de çevremde adam madam kalmaz arkadaş.
- yıldırııım! lan yıldırııım! ya yine mi tıkadın olum helayı ya?
+ kaderr, yineh, ağlarını, örmüştüü
- ulan ne kaderi ne kaderi? ben mi yedim lan bibuçuk kokoreçi, sıçmışın kol gibi, hale bak. taşınıyorum ben, yurda çıkıyorum yeter.
+ benn, terk edilmeyeh, mahkuum, biir, adamıım
- hass.ktir... ulan hass.ktir.(hırsını alamadı)
bir de her filminde olaylar devam ederken, arkadan hikayesini seslendirir. misal dün gece bir filmini izledim, "gülerken ağlayanlar" diye. kel ve bıyıklı bir herifi boğuyor, herifin kelindeki damar şişti, arkadan yıldırım amca gıygıy modunda, kürdilihicazkar makamında; "kaderr, yineh, ağlarını, örmüştüü." herifi boğ boğ, sonra.
ayrıca kahbe diye de bir filmi var. cevab veremedi olayının bokunu çıkaran zevat için iyi malzemedir, kullanabilirsiniz. kahbe veremedi.
