genellikle küçük yaşta yapılan evliliklerde bu olasılık daha fazla. tabi işin içine eğitim ister istemez geliyor. ben böylesi bir ülkede evlenmeye korkarken adamlar patır patır çocuk yapıyor ya şaşırmamak elde değil.
Kısmet kelimesine verilebilecek en güzel örneklerdendir. yıllarını bi adama verirsin, evlenme hayali kurarsın, hep bi engel çıkar evlenemezsin ve ayrılırsın. sonra karşına başka bi adam çıkar, yıldırım hızıyla aşık olursun, dilin bağlanır bi çırpıda evleniverirsin, o da yetmez çocuk sahibi olursun.. yani azizim eleştirilecek, kınanacak, sorgulanacak ya da özenilecek bi durum değildir; kısmetinde varsa pekala olur, olabilir. bitti, nokta.
evlenir evlenmez çocuk yapmak klişesinden doğan manasızlık kendince bir fenomendir. lakin beni gerer, kendimi bildim bileli bazı mevzular tüylerimi diken diken ediyor. bunlardan biri ve belki de en mühimi bu hadise. tamam çifte bağlıdır, çok istenmişse söz konusu olabilir, özgürlük vardır vs.
uykusuz geceler, büyük sorumluluklar ve free yaşama noktanın konduğu an. henüz bana göre değil. oh my god!
+ hadi hadi hadi yarın evleniyoz.
- ooo yarın geç, bu akşam evlenelim.
+ hadi o zaman acele et acele et.
.........
+ ohh hazır evlendik. çocuk da yapalım bi an önce.
- hadi soyun soyun soyun. öp beni, yala hadi.
+ önsevişmeye gerek yok, donunu çıkar yeter.
- tamam hadi çıkardım.
+ yarın bu çocuk doğacak necla.
