şhakespeare serisinin yarısını minibüste istanbul trafiğinde bitirmiş birisi olarak sadece tek bir yazar diyorum, istanbul trafiği harikadır bu konuda. bir gün yine suç ve ceza yı okuyorum otobüste yanımda iki üç "hıyarağası" sesli bir şekilde düşünüyorlar...
hıyarlar: hava atmak için, okuyor gibi yapıyor.
ben: okumaya devam.
hıyarlar: o kadar kalın kitap okunurmu zaten.
ben: kitabı kapattım sonra da tren ile öküz arasındaki yedi farkı bulduk beraber...
ayrıca eklemek isterim toplumsal olarak bir eziklik söz konusu. neymiş efendim kitabı okuyacaksam bir çantaya koymalıymışım elde taşınmazmış. gösteriş için yanımda kitap taşıdığımı düşünenler var ve ne kadar acıdır ki bunu söyleyenlerin bir tanesi laborant, birtanesi 2 üniversite bitirmiş insanlardır. evet şu an sinirden o aklıma geldikçe kitap okuyamıyorum..
ayrıca "yıl da 1 kitap bile okumayan kişi" özün birisi olabilir. dergi okuyordur sadece araştırma dergisi... *swh~ ~
not: bunu söyleyen kişiler bir ara da sırt çantama takmışlardı 1 kitap için çantamı taşıyorsun sırtına yapışacak o çanta diye.
