anlatılmayacak kadar tuhaf duygularla beraber karışan hüzüntüdür. babam şehir dışında, annem vefat etti. dedeler falan var, yaşlı onlar erkenden yatıp uyuyorlar. Dayılar amcalar var ama onları da rahatsız etmek olmaz. Hepsi ailesiyle vakit geçirecek işte. Mal gibi onların yanına gitmem doğru olmaz. Kovamazlar da ama surat asarlar.
Bu soğukta dışarı da çıkılmaz. Çıkılsa bile tek başına çıkılmaz. herkesin planı belli şimdi. Diyemem ki beni de alın lan aranıza çok yalnızım diye. peki Ben ne yapacağım? Bim'den aldığım patito cipsler, söylediğim 10 liralık çiğ köfte, birkaç farklı meşrubat, çerez ile beraber uludağ sözlük'te entry gireceğim, saçmalayacağım ya da oturup televizyon izleyeceğim.
Belki de tv izlerken uyuyakalacağım. Kimse demeyecek kalk 10'dan geriye sayalım diye. Yeni yılda sarılıp da iyi dileklerde bulunacağım kimsem yok. Babamı arayacağım 00.00'dan 5-10 dakika önce. Telefonu "hö" diye açacak. Hatrını soracağım o beni sormayacak. sonra da tamam tamam diyip kapatacak. Belki de yılbaşına hüngür hüngür ağlayarak gireceğim. ertesi gün de haberlerde eğlence haberlerini görüp yine ağlayacağım. allah canımı alsın da kurtulayım valla billa.
Hoş değil. Çevredenki kişiler birileriyle geçirecek güzel zamamlari var. Sen odada yalnız başına oturacaksin. Belki bir film izlersin. Ne yapacaksın zaten yalnız başına. Kendine yeni yıl dileklerimi sunacaksin. Saat gece 12 yi vururken öyle senin için 11.59 dan bir farkı olmayacak.
insanda istemsiz olarak dışarı çıkma isteği yaratan olay. sosyal medyaya bakarsınız, çoğu arkadaşınız dışarıda, ya da kendi arkadaşlarıyla toplanmış boş evlerinde yeni yıla girecekler. herkes şen şakrak, otomatik olarak üzülüyorsunuz.
