yeni bir yıla başlangıçtır ayrıca aylar öncesinden bugün özele planlar yapılır, para biriktirilir, kırmızı iç çamaşırları alınır kenara konulur, sigara ve içkiye yapılacak harcamalar ayarlanır... eve kimlerin davat edileceğinin bir listesi yapılır...ama o gün gelip çattığında hiç bir zaman beklentileri karşılayacak kadar gösterişli olmaz
insanların cebindeki parayı harcamaları için, serbest piyasa ekonomisi tarafından pompalanan bir para harcama günü. köken itibariyle hristiyan dinine dayanan noel bayramının, artık dini bir bayramdan ziyade, bu şekilde algılanmasını, bahsi geçen günde yapılan harcama kalemlerinden daha iyi anlayabilirsiniz. mesela yılbaşı günlerinde, eğlence yerleri tıka basa dolar, alkol tüketimi tavan yapar, turizm aynı şekilde tavan yapar ve diğer eğlence kalemlerinin tüketimi de artar. din bu bayramın neresinde? sorusu oldukça manidadır.
%90 bir öncekinden farklı olmayacak yıldır. her sene "yeni yılın bize güzellikler bıdı bıdı getirmesi dileğiyle" diyoruz, hani nerede güzellikler? kandırmayalım kendimizi.
türkiye saati ile 31 Aralık günü saat: 11:30 sularında avustralya'nın en güneydoğusu olan kribati adasında başlayan, sonra yeni zellanda, avustralya, uzak doğu(japonya, kore gibi), çin, orta asya ülkeleri, rusya, arap yarımadası, afrika'nın doğusu, yakın doğu, türkiye ile aynı paralelde bulunan güneyde orta afrika ve kuzeyde baltık ülkeleri ile beraber türkiye'ye geldiğinde bizim saatimizle gece 00:00'ı gösterir. daha sonra avrupaya geçer, yunanistan, bulgaristan, diğer balkan ülkeleri, polonya, almanya, fransa, ayrıca kuzey afrika ülkeleri(cezayir, fas, tunus gibi) yeni yıla girdiğinde türkiye'de saatler 02-03 arasını gösterir. okyanus öncesinde de, ispanya, porkekiz ve ada ülkeleri ingiltere, iskoçya, irlanda girdiğinde saatler tsi 03'tür. sonra okyanus başlar, izlanda ve okyanustaki irili ufaklı adalar girerken türkiye'de yavaş yavaş şafak sökmeye başlar. sonra olay amerika kıtasına gelir, güney amerika ülkeleri girdiğinde bizde güneş doğmak üzere olur, yeni yılın ilk sabah ezanı okunmaya başlar biz türkiye'de yılın ilk ezanını dinlerken, brezilya'da insanlar samba yaparak yeni yıla girerler. ve olay kuzey amerikaya gelir, abd, kanada ve meksika hemen hemen aynı anda yeni yıla girerler, newyork da saatler 00:00 ı gösterdiğinde türkiye'de saatler sabahın 07:00 sidir, insanlar newyork ta çılgınlar gibi yeni yılı kutlarken, Türkiye yorgun bir sabaha merhaba der. olay abd'den çıkınca, sanki dünyada yeni yıl heyecanı da bitmiş gibi olur, daha sonra zaman dilimi tekrar okyanusa girer, alaska ile beraber irili ufaklı adalar girerler ve dünyanın en batı ucu olan hawai adaları en son olarak yeni yıla girer, hawai yeni yıla girdiğinde türkiye'de artık öğlen 12 dir, ve insanlar günlük işlerine çoktan başlamışlardır. hawai adaları yeni yıl çoşkusunu yaşarken hemen batısında bulunan kribati adaları da çoktan 2 ocak'a girmiştir bile.
yeni bir yıla kapı acacagımız gece veya 00:00'dan sonrası. bu geceyi bir hikayeyle resmetmek isterim, şöyleki;
31.12.2008 günü kasvetli yağışa rağmen zar zor bulabildiği çam ağacını ve hindiyi alıp evine getirmişti. aksam yapacağı resital için hazırlık yapan kahramanımız artık kutlamalar için hazırlıklıydı ve hersey hazırdı içkiler, mezeler, daha neler neler. özene bezene süslediği çam ağacının üzerinde duran guguglu saat giderek yeni yıla yaklaşıyordu. elemanımız hindiyi resitalin ikinci parçasını tamamlaması için getirdi (birinci parça ağacın süslenmesi). salavalatlar eşliğinde hindi çam ağacının altına yıkıldı ve tüm kanı akıtılmak suretiyle kesildi. tabii kesilen hindiyi şöminede bir güzel çevirmek gerekiyordu ziraa içkiler ve mezeler daha fazla bekleyemezdi. yemekler, şakalar ve eğlencelerden sonra artık yeni yıla girilmiş ancak tam kafa olunamamıştı. aslında kahramanımızın derdi tam kafa olmak değildi. bir kahve içip, birazda soğuk suya kafasını sokmak suretiyle ayılmaya çalıştı ve muvaffak oldu. ardından yatsı namazını kılıp bir vakit istirahat etti. çam ağacının üzerindeki guguklu saat sabah namazı vaktine yaklastıgını cıkardıgı sesle haber verdi ve kahramanımız sabah namazı için hazırlık yaptı. daha sonra doğru eyüp sultanın yolunu tuttu. tövbe etti ve sabah namazını eda etti. daha sonra yaşadığı gecenin zevki ve tattığı manevi huzurla yeni bir gune yelken actı.
yıl sonuyla arasında ince bir çizgi var. 10'dan geriye saymakla boşa zaman geçirdiğimin farkına vardığım an bir erik ağacı dikeceğim metropolleşmiş bir osmanlı kentine. on dokuz sekiz yedi altı...
takvim başlangıcından beri geçen her 365 günün ilk günü. insan yaşamıyla pek bir ilgisi yoktur. yani sen olsan da takvim başlayalı o kadar 365 gün geçti sen olmasan da. yani 00,00'dan önce ölsen o takvim gene devam edecek. büyütmeye gerek yok gençler, sakin.
kırmızı don fetişizminin ayyuka çıktığı zaman evresi. böyle birden bir dürtü gelir engelleyemezsin, giyiverirsin. olmadı giydirtirler. önemli olan giyen değil giydirten olmak, delikanlı olmak... *
tüktetim toplumu için herşeyin haftası ve günü gibi bize nefes aldıran-aldırmayan günlerden biridir..şimdilerde hayatımız boyu hergünün bir gün olduğu dönemlerde yaşıyoruz.. (bkz: vergi haftası) böylesi bitmeyen gün ve haftalar bize etkinliği yapılan kavramın dünyamızdan uzaklaşmasının ya da yitirdiğimiz değerlerin onanmasından başka bir anlamı yok.. (bkz: anneler günü) anneler günü var,demek ki annelik duygusu üzerine değer kaybı yaşıyoruz.. (bkz: yaşlılar günü) olduğu gibi..gününü ve haftasını kutladığımız ne varsa onu yaşamımızın ortasına koyup müzeleştiriyoruz..böylece korumaya alıp derin dondurucuya attığımız yiyeceklerin verdiği rahatlık misali antik değerlere sahip eşyalar kabilinde zamanın akışına havale ediyoruz..iş yılbaşına gelince durum daha bi karmaşık hale geliyor..hangi medeniyet hamlesinin eseri olduğu belli değil, zira HZ.isa'nın doğumundan 153 yıl önce kutlanmaya başlanmış..keza subjektif zaman alanına girmesi de cabası..tanımı, geleneği ve medeniyeti ne olursa olsun ortada kesin bi gerçek var ki bur durumdan küresel karunların ve kapitalizm inşacı dev holdinglerin ortaya koydukları tüketimi kışkırtma hamlesi başarıyla sonuçlanıyor..bütün bir yıl içerisinde yaşanan psikolojik ezikliğin bir gün ile tamire kalkışılması bir yana(sevgililer günü, anneler günü, babalar günü vs) batı medeniyetinin nezdinde milat olarak gördüğümüz kıymetli yılbaşımızın(!) içini kendimizi kaybederek doldurmak da içinde bulunduğumuz araf durumunu özetliyor..
hepsini geçtim, israil'in yaptıkları karşısında inim inim inleyen filistin'i umur duygularını kaybetmişçesine görmezden gelerek yılbaşını kutlamak hiç bi anlayışla açıklanamaz..
aile ile geçirilmesi şart olandır. zira bir yılbaşını sevgiline heba edersin, onla geçirirsin, ama bir sonraki yılbaşı o yeni sevgilisi iledir, üzülürsün. o yüzden bu önemli anı hep yanınızda olan aile ile geçirmek daha mantıklıdır. gelip geçici için kalıcıyı varlığınızdan mahrum etmeyin efenim, kendilerini tercih ettiğini bilmek aileyi inanılmaz mutlu eder. inan o sevgili bile kapris yapsa da, içten içe bu kararına saygı duyar.
