benim işte o. hayatım boyunca planlı-programlı yaşamadım zaten. hayatımın ilk 20 senesini yılbaşından bihaber uyuyarak geçirdim. şimdi bir bayan arkadaşımın annesi yemek falan yapıyormuş onu haber vermek için aradı sağolsun. çok teşekkür ederek geri çevirmek istesemde ahizenin arkasında annesinin ısrarını duyunca uğrayacağımı söyledim. gerçi yüksek dozda ailevi muhabbetlere maruz kaldığımda yardımıma koşacak şarap da varmış. bu özel günlerle hep başım belada olmuştur. doğum günleri ve bilumum özel günlerin hiçbirini takmadım. o gün canım ne isterse onu yaptım, her zamanki gibi bu yılbaşı için de planım buydu aslında.
şimdi durum böyle plan olunca sırf kurtulmak için bile plan yaptım. ordan erkenden kalkarsam şayet evime gelir kendime turgut uyar'dan, nazım hikmet'en, cemal süreya'dan şiirler okuyacağım.
