din olgusunun zihne tamamı ile konuşlandığında ne derece, rastlanabilitesi zor reaksiyonlar gösterebileceğine dair manidar bir örnek.
ne dün, ne bugün, ne de yarın bir yılanın bir insan ile konuşabileceiğini temayül edemeyiz. akıldışıdır, metapşişik, parapiskolojiktir.
ancak bir ayrıntı sayesinde sayılan tüm kavramlar bertaraf edilir: orada yılan ile konuşan ve maşuk olan; bir peygamberdir. yani: ultrasonik yetilere iye bir fani. işte o zaman iş farlılaşmaya başlar! a veya b kişisi; "yılan bana aşık oldu!, görür görmez etkileşime girdi, yüzlerce sene mağarada beni bekledi!" dese; bu kişi toplumdan soyutlanır; "deli" diye yaftalanır.
ancak bu kişi bir peygamber ise; zihnin keramet ve mucize mekanizmalarının çarkları dönmeye başlar. ve akıl süzgeci ortadan kalkıverir.
