sonuna bi -lar geldiğinde yılgınlık vermeye başlar.
kimi zaman bundan bi tane geçirirsin, bi ömre bedeldir...
365 gün öncesine bi dönüp baktığında, kendinin yerinde gördüğün senle , şimdiki sen arasındaki 365 farkı bulmayı denersin, gözün dalar, bulamazsın...
her bir günü neler getirmiş, neler götürmüştür senden, hesabını şaşırırsın... artıları eksilerinden fazla gibi görünür, ama kendini kendinden çıkardığında sıfır kalmaz, kalırsa da o sıfırın içindeki boşluğu doldurmaktır aslında sana kalan...
eskirsin, eksilirsin, ama kalp saatinin çarklarının ayarıyla oynanmasına rağmen kirlenmediysen ne ala...
oldun olası, hesap kitaba kafası basmayan, hesap kitap gütmeyen, küçük hesaplara bakmayan biriysen hele, yekten diline vurur böyle...
o bi yılda, yanında 1 gibi dimdik durup sana değer katabilenlere, sen de o sıfırlığınla bile bi değer katabiliyorsan, bir'e ulaşma; bir olma yolunda
bi arpa boyu yol gidebilmişsin demektir en azından...
dahası da vardır da, söylesen tesiri yoktur, sussan gönül razı değil...
yıllar yollar...
daha neler...
