-oğlum senden bişey isteyeceğim ama kızmak yok.
+düdüklü tencere?
-değil.
+halılar?
-değil.
+çöp?
-hayır.
+perde?
-hah aferin yardım et şunları bi asalım.
+of anne ya of ya of ya.
Boyun ile omuz arasındaki kasların ölümüne zorlandığı eylemdir. En piside beyaz tül perdeyi ters astığını fark etmek, tam "oh lan bitti!"derken "öh britine koduğum!" diyerek isyan etmektir.
dünyanın en pis işi. tamam ev temiz kokar, sigara kokusu filan gider ama allah belasını versin. neden çünkü bu iş benim kolumun belasını veriyor. hele ki eski, tavanı yüksek bir evde oturuyorsanız bir yerlerinizi kırmanın sınırlarında gezerek takarsınız. sırf perde takarken doğan rahatsızlıklardan dolayı yetmiş üç aydır kolu dimdik asılı yaşayan tanıdıklarım var.
dünyanın en gıcık işlerinden biridir. Her seferinde bir daha asmam denir ama annenin "tamam ben çıkıp asayım bu yaşta, bide düşeyim oram buram kırılsın, etrafta da şu yaşta oğlum var diye övüneyim" şeklindeki duygu sömürüsüne dayanılamayıp yine kendinizi yukarıda bulursunuz.
tek tek kornişlerden geçirirken zorlanır, düşmene ramak kalır, belki kolların kasılır, başın döner ama iş bittiğinde bir anne teşekkürünü almak; borcunun milyonda birini ödedin iyisin işte.
