beni -özellikle hafif duygusal olduğum zamanlarda- hüngür hüngür ağlatan şarkıdır. aslında şarkının sözleri gerçekten umut dolu ama sanki beni anlatıyormuş gibi geliyor o yüzden ağlıyorum galiba.
içinde büyümeyen bir kız çocuğu taşıyanların, oyuncağı kırıldığı için yere oturup ağladığında dinlemesi gereken şarkıdır. teoman da güzel söylemiştir. ama bülent ortaçgil'in sesi anne sesi gibi huzurlu gelir.
dudağı büzerekten düşen gözyaşı ardından kulağıma fısıldanan parça olmuştur, sezen aksu tarafından. öylesine bütünleştirir seni kendinle. umut sağlar. umutları hatırlatır. ortaçgil sağolsun.
en umutsuz anlarda dinlenmesi gereken şarkı.
dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan, tek acı çeken insan kendisiymiş gibi düşünenlere gelsin..
(bkz: beterin beteri vardır)
ortacgil sarkisi.sezen aksu ortacgil e göre sarkıyı daha bastırarak söylemistir oysa ortacgil herzamanki naifligiyle öyle baskisiz öyle hafif söylerki umut şarkınız olur bu parça.
"Yüzünü dökme küçük kız
Kızma onlara
Yalnız sen misin bir düşün
zincir oranda buranda
Her tutsağın bir kaçışı
Uykunun uyanışı da vardır" sözleriyle g*tümüzün donduğu şu soğuk günlerde içimizi ısıtabilmiş şarkıdır.
