bülent ortaçgil teoman konser albümünde teoman'ın seslendirip çokça alkış topladığı güzel şarkıdır, iyi yorumlamıştır kanımca. albümde yer alan şarkı'nın başında geçen konuşma da ilginçtir:
t: şimdi, bülent abi'nin yanında gitarı almaya utandığım için... bo: ya bu işlerden vazgeçelim bence artık ya... t: akordu iyi mi abi diyorum!?! bo: iyi iyi hah hah haaaa...
Geçmişe ait bir iyimserliği saklıyor bu Bülent Ortaçgil şarkısı. Ortaçgil'in belki de en güzel şarkılarından biridir. Geçmişe ait bir hüzün ve iyimserlik dersek belki daha uygun olacaktır. Ne zaman dinlesem 70'li yıllarda yağmurlu bir istanbul akşamında ufak tefek bir kızın ıslanmış saçlarının yüzünü örttüğünü düşünüyorum. Benimki de hayal işte!
"Yüzünü dökme küçük kız
Kızma onlara
Yalnız sen misin bir düşün
zincir oranda buranda
Her tutsağın bir kaçışı
Uykunun uyanışı da vardır" sözleriyle g*tümüzün donduğu şu soğuk günlerde içimizi ısıtabilmiş şarkıdır.
ortacgil sarkisi.sezen aksu ortacgil e göre sarkıyı daha bastırarak söylemistir oysa ortacgil herzamanki naifligiyle öyle baskisiz öyle hafif söylerki umut şarkınız olur bu parça.
en umutsuz anlarda dinlenmesi gereken şarkı.
dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan, tek acı çeken insan kendisiymiş gibi düşünenlere gelsin..
(bkz: beterin beteri vardır)
dudağı büzerekten düşen gözyaşı ardından kulağıma fısıldanan parça olmuştur, sezen aksu tarafından. öylesine bütünleştirir seni kendinle. umut sağlar. umutları hatırlatır. ortaçgil sağolsun.
içinde büyümeyen bir kız çocuğu taşıyanların, oyuncağı kırıldığı için yere oturup ağladığında dinlemesi gereken şarkıdır. teoman da güzel söylemiştir. ama bülent ortaçgil'in sesi anne sesi gibi huzurlu gelir.
