Sevgilisinin yüzüne bakmayan ve sevgilisini bi halt yerine koymayan insanların, sevgilileri onları terk edince vicdan rahatlatmak için söyledikleri cümlelerden biridir. Malum, terk edildiklerinde yüzüne bakmadıkları şahıs kıymete biniyor. Sonra yok efendim ben seviyordum havaları. Yesinler.
bu nasıl başlık; meyhanede anlatılan terk edilme hikayesinin son cümlesi gibi geldi bir an. sen yüzüne bakmaya kıyamazsın, elin oğlu içinden çıkarmaz. insani şeyler bunlar. bu kadar takmamak lazım.
öyle, "yok yüzüne bakmaya kıyamazdım" "yok elini tutmaya kıyamazdım" bunların da devri geçti.
"Sonra yaptıklarını duyunca o suratına tükürmek istedim" diye devam eder cümle genelde. Bazı insanlar çok kaşar olabiliyor yahu. Genleri bozuk sanırım. Bak onları bile anlayabiliyorum. Lanet olsun bu içimdeki insan sevgisine..
