günümüzde samimiyet derecesine bağlı olarak değişse de herkesin hayatında en az bir adet olan ilginç mizaçlı insanların en sevdiği aktivite.
planlı veya plansız konuşursunuz o insanlarla bir yerde. muhabbet gayet güzel akar giderken "ya bir şey gördüm geçen kafayı yersin" diyip şırak diye telefonunu çıkarıp bir video bulup sizinle beraber izler. olay o kadar hızlı gelişir, o video o kadar hızlı açılır ki bir şey de diyemezsiniz. üstelik açılan video en az 3-4 dakikalıktır ve sizi "gülünmesi gereken yerlerde" heyecanla dürterek zaten anlamsız olan olayı iyice saçma bir çıkmaza sokar.
ne gerek var abi? "çok komik bir video gördüm ya geçen gün. linkini atarım akşam, gül gül ölürsün" de geç. devam et hayatına. niye güzelim sohbeti yok ediyorsun ki? bir video hakkında konuşmaya çekinir oldum lan. çat diye telefonu açıp masaya koyar oldu millet. abicim izledim ki konuşuyorum hakkında dimi? iz-le-dim. izlemediysem bile illa o an izlemeli miyiz sence?
yeni videolar keşfetmeme yardımcı bir durum. öyle ki dailymotion veya youtube gibi sitelere pek girmem. günlerce uğramam uğrar isem de gene başkalarının zoru ile ya da bulamadığım bir şeyi bulmak için uğrarım. eh etrafımda şu güzel şuna bak, bu güzel değil sence nasıl vb. cümleler ile sevdiğim, sevmediğim videolar oldu. sevmesem bile zaman kaybı olarak düşünmüyorum veyahut 'ne işime yarayacak şimdi bu benim ?' gibisinden de düşünmem. hoşuma gidiyor benim ya. paylaşmayı seviyorlar ise kıramam da onları. ayrıca anı olarak çekilen ve izletilen videoların sayısı kendini aşmıştır ona da tamam denir. yapılmayacak, katlanılmayacak bir şey hiç değil.
