Tam 13 yilimi verdigim spor dali, yuzme. Sabah 5:30 aksam 7:30 cift antrenman. Her antrenman ort. 10 km'yi bulur. Isinma yuzersin 3 km zaten. Oglen de kondisyon. Cocuksun daha. Yaz tatili yok, asil yaz tatili zamani yogunlasir program. Her yaz mutlaka 2 kamp. Sayisiz turnuva sayamadigim kadar cok sampiyona, elemeler.. Butun hayatin su. Butun ilgin, odagin su. Aklina baska hicbir sey gelmeyen birkac saat. Ozgursun. Sonra ne mi oldu? Ust uste sakatlandiktan sonra eski performansimi yakalayamadim, bir kez ara verince kopuyorsun disiplinden. Ozluyor muyum, bugunler cok ozluyorum.
memeliler arasinda dogustan yüzme yetegine sahip olup, sonra bu özelligini kaybeden tek canli olan insanlarinbir cok kisminin malik oldugu eylem. ayrica insan yüzmeyi ögrenebilen tek canlidir.
ülkenin üç tarafı denizle kaplı olmasına rağmen, götümün kılları kadayıf olmuş olsa da halen öğrenmediğim, ara sıra interntten öğrenmeye çalıştığım ve oturduğum yerden kulaç atmama vesile olan aktivite.
Evet evet, öğrenemediğim değil, öğrenmediğim. Zira öğreten oldu da ben mi beceremedim, Sivas'ta pasifik vardı da ben mi girmedim efendim.
hayatında hiç denize gitmemiş 6 yaşındaki kuzenimin hayali yaptığı eylem. evde benim seneler önce toplamış olduğum deniz kabuklarıyla oynarken kurduğu hayallerin baş eğlencesi..
"yüzmek"
yok efendim kolluksuz yüzmüş, simiti kaybolunca kollukla kalmış, her gün ayrı bikinisi ile gidiyormus denize, dalıp deniz yıldızı cıkarıyormus vs vs..
hep şu televizyonlar yüzünden bu cocukların hayal dünyası pek bir genişledi.
